ประโยชน์กระชาย

กระชาย สรรพคุณและประโยชน์ของกระชายเหลือง

กระชาย สรรพคุณและประโยชน์ของกระชายเหลือง

กระชาย

กระชาย (กระชายขาว, กระชายเหลือง) ชื่อสามัญ Fingerroot, Chinese ginger, Chinese keys, Galingale

กระชาย ชื่อวิทยาศาสตร์ Boesenbergia rotunda (L.) Mansf. จัดอยู่ในวงศ์ขิง (ZINGIBERACEAE)

สมุนไพรกระชาย มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า ว่านพระอาทิตย์ (กรุงเทพมหานคร), กระชายดำ กะแอน ขิงทราย (มหาสารคาม), จี๊ปู ซีฟู เปาซอเร๊าะ เป๊าสี่ เป๊าะสี่ ระแอน เป๊าะซอเร้าะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน), ละแอน (ภาคเหนือ), ขิงจีน เป็นต้น

ลักษณะของกระชายเหลือง

ต้นกระชาย มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนบริเวณเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยจัดเป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าสั้น แตกหน่อได้ มีรากอวบ เป็นรูปทรงกระบอกหรือรูปทรงไข่ค่อนข้างยาว ปลายเรียว มีความยาวประมาณ 4-10 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 1-2 เซนติเมตร ออกเป็นกระจุก ผิวมีสีน้ำตาลอ่อน ส่วนเนื้อในมีสีเหลืองและมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มักพบขึ้นในป่าดิบร้อนชื้น

ใบกระชาย คือลักษณะของส่วนที่อยู่เหนือดิน มีประมาณ 2-7 ใบ ลักษณะของใบเป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ ลักษณะเป็นรูปรี ใบยาวประมาณ 12-50 เซนติเมตรและกว้างประมาณ 5-12 เซนติเมตร โคนใบมนหรือแหลม ส่วนปลายใบเรียวแหลม มีขอบเรียบ เส้นกลางใบ ด้านใบ และกาบใบด้านบนจะเป็นร่อง ส่วนด้านล่างจะนูนเป็นสัน ด้านใบเรียบมีความยาวประมาณ 7-25 เซนติเมตร ส่วนกาบใบเป็นสีชมพูยาวประมาณ 7-25 เซนติเมตร ระหว่างก้านใบและกาบใบจะมีลิ้นใบ

ดอกกระชาย ออกดอกเป็นช่อแบบช่อเชิงลด โดยจะออกที่ยอดระหว่างกาบใบคู่ในสุด มีความยาวประมาณ 5 เซนติเมตร แต่ละดอกจะมีใบประดับ 2 ใบ มีสีขาวหรือสีขาวอมชมพูอ่อน ๆ เป็นรูปใบหอกกว้างประมาณ 8 มิลลิเมตร และยาวประมาณ 3.5-4.5 เซนติเมตร ที่กลีบเลี้ยงมีสีขาวหรือสีขาวอมชมพูอ่อน โคนติดกันเป็นหลอด ยาวประมาณ 1.7 เซนติเมตร ปลายจะแยกเป็น 3 แฉก ส่วนกลีบดอกมีสีขาวหรือสีขาวอมชมพูอ่อน โคนติดกันเป็นหลอด ยาวประมาณ 6 เซนติเมตร และปลายแยกเป็น 3 กลีบ เป็นรูปใบหอก มีขนาดไม่เท่ากัน กลีบใหญ่มี 1 กลีบ กว้างประมาณ 7 มิลลิเมตรและยาวประมาณ 1.8 เซนติเมตร ส่วนอีก 2 กลีบจะมีขนาดเท่ากัน กว้างประมาณ 5 มิลลิเมตร และยาวประมาณ 1.5 เซนติเมตร มีเกสรตัวผู้อยู่ 6 อัน แต่มี 5 อันที่เปลี่ยนไปมีลักษณะเหมือนกลีบดอก โดย 2 กลีบบนมีสีชมพู รูปไข่กลับขนาดเท่ากัน มีความกว้างประมาณ 1.2 เซนติเมตร และยาวประมาณ 1.7 เซนติเมตร ส่วนอีก 3 กลีบล่างมีสีชมพูติดกันเป็นกระพุ้ง มีความกว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 2.7 เซนติเมตร และที่ปลายจะแผ่กว้างประมาณ 2.5 เซนติเมตร มีสีชมพูหรือสีม่วงแดงเป็นเส้นอยู่เกือบทั้งกลีบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงกระเปาะและปลายกลีบ จะมีเกสรตัวผู้ที่สมบูรณ์อยู่ 1 อัน ก้านชูอับเรณูหุ้มก้านเกสรตัวเมีย

ผลกระชาย ผลแก่จะแตกเป็น 3 เสี่ยง มีเมล็ดค่อนข้างใหญ่

กระชาย มีอยู่ด้วยกัน 3 ชนิด คือ กระชายดำ กระชายแดง และกระชายเหลือง (แต่ในบทความนี้เราจะพูดกันถึงกระชายเหลืองครับ) โดยกระชายเป็นพืชสมุนไพรที่คนไทยต่างรู้จักกันเป็นอย่างดี สามารถนำมาปรุงเป็นอาหารได้หลากหลายเมนู โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการนำมาใช้เป็นส่วนผสมสำคัญในแกงป่า หรือผัดต่าง ๆ โดยส่วนที่นิยมนำมาใช้ประกอบอาหารกันมากที่สุดคือ รากสะสมอาหาร หรือที่เรียกว่า "นมกระชาย" ซึ่งรากกระชายนี้จะมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว สามารถใช้เป็นผักจิ้มได้โดยตรง แต่คนส่วนใหญ่มักจะนิยมนำมาใช้เป็นเครื่องแกงซะมากกว่า เพราะมีคุณสมบัติในการช่วยดับกลิ่นคาวของเนื้อสัตว์เนื้อปลาได้เป็นอย่างดี

กระชายที่นิยมใช้กันก็คือกระชายเหลืองและกระชายดำ ซึ่งกระชายดำปัจจุบันกำลังเป็นที่นิยม จนทำให้กระชายเหลืองถูกลดความสำคัญลงไป แต่ว่ากันว่าในด้านสรรพคุณทางยาสมุนไพร กระชายเหลืองนั้นดีกว่ากระชายดำ เพราะบางทีเราก็คิดไปเองว่าสมุนไพรถ้าเป็นสีเข้มกว่าก็น่าจะมีประโยชน์มากกว่า แถมกระชายดำยังได้รับการโปรโมตทางการตลาดอย่างต่อเนื่อง ทำให้คนทั่วไปหลงคิดว่ากระชายดำนั้นดีกว่ากระชายเหลืองนั่นเอง

สมุนไพรกระชาย มีสรรพคุณทางยานานับประการ จนได้ชื่อในวงการแพทย์แผนไทยว่าเป็น "โสมไทย" เนื่องจากกระชายกับโสมมีความคล้ายคลึงกันหลายอย่าง เช่น สรรพคุณในการบำรุงกำลังและเสริมสมรรถภาพทางเพศ ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของสมุนไพรทั้งสองชนิด ทั้งกระชายและโสมต่างก็เป็นพืชที่มีส่วนสะสมอาหารที่ใช้เป็นยาอยู่ใต้ดินเหมือนกัน แถมยังสามารถเรืองแสงในที่มืดได้เหมือนกันด้วย และในเรื่องของลักษณะที่คล้ายกับรูปร่างมนุษย์เหมือน ๆ กัน ซึ่งบางครั้งเราจะเรียกโสมว่า "โสมคน" และเรียกกระชายว่า "นมกระชาย" (เนื่องจากกระชายมีลักษณะที่คล้ายคลึงกับนมผู้หญิงนั่นเอง และบางครั้งก็ดูคล้ายเพศชาย จึงเกิดความเชื่อที่ว่ามันน่าจะมีความเกี่ยวข้องในเรื่องสรรพคุณทางเพศ)

สรรพคุณของกระชาย

กระชายมีสรรพคุณช่วยบำรุงร่างกาย เป็นยาอายุวัฒนะ

ช่วยบำรุงธาตุในร่างกาย (ใบ)

กระชายเหลืองมีสรรพคุณช่วยแก้ลมวิงเวียน แน่นหน้าอก

ช่วยบำรุงกำลัง เสริมสมรรถภาพทางเพศ บำบัดโรคนกเขาไม่ขันหรือโรคอีดี (Erectile Dysfunctional หรือ ED) (เหง้าใต้ดิน)

ช่วยบำรุงหัวใจ ด้วยการใช้เหง้าและรากของกระชายนำมาปอกเปลือก ล้างน้ำให้สะอาด นำมาหั่นตากแห้งแล้วบดจนเป็นผง และให้ใช้ผงแห้งที่เตรียมไว้ประมาณ 1 ช้อนชา นำมาชงกับน้ำร้อนครึ่งถ้วยชา แล้วรับประทานเพียงครั้งเดียว (เหง้า, ราก)

ช่วยบำรุงกระดูก ช่วยทำให้กระดูกไม่เปราะบาง

ช่วยปรับสมดุลของฮอร์โมนต่าง ๆ ในร่างกาย

ช่วยบำรุงกำหนัด แก้อาการกามตายด้าน (เหง้าใต้ดิน)

ช่วยบำรุงสมอง เพราะช่วยทำให้เลือดไปเลี้ยงสมองส่วนกลางได้ดีมากขึ้น

ช่วยปรับสมดุลของความดันโลหิตในร่างกาย ช่วยลดความดันโลหิตเมื่อความดันโลหิตสูง แต่เมื่อความดันโลหิตต่ำก็จะช่วยทำให้ความดันเพิ่มขึ้นจนเป็นปกติ

สรรพคุณกระชายช่วยแก้โลหิตเป็นพิษ (ใบ)

กระชายมีสรรพคุณทางยาช่วยแก้โรคในปากและคอ เช่น ปากเปื่อย ปากแห้ง ปากเป็นแผล (ใบ, เหง้า)

ช่วยแก้ฝ้าขาวในปาก ด้วยการใช้กระชายที่ล้างสะอาดนำมาบดแบบไม่ต้องปอกเปลือก แล้วใส่ในโถปั่นพอหยาบ แล้วนำมาใส่ขวดปิดฝาแช่ไว้ในตู้เย็น แล้วนำมากินก่อนอาหารครั้งละ 1 ช้อนชาเล็ก กินวันละ 3 มื้อก่อนอาหารประมาณ 15 นาที ประมาณ 1 อาทิตย์ (ราก)

เหง้าใต้ดินมีรสเผ็ดร้อนและขม มีสรรพคุณช่วยแก้อาการปวดท้อง มวนในท้อง อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ ด้วยการใช้เหง้าและรากประมาณครึ่งกำมือ ถ้าสดให้ใช้ประมาณ 5-10 กรัม แต่ถ้าเป็นแห้งให้ใช้ประมาณ 3-5 กรัม แล้วนำมาต้มเอาน้ำดื่มแก้อาการ หรือจะนำมาใช้ปรุงเป็นอาหารไว้รับประทานก็ได้เช่นกัน (เหง้าใต้ดิน)

ช่วยแก้อาการท้องร่วง ท้องเดิน ด้วยการใช้เหง้าสด 1-2 เหง้า ใช้เหง้าที่ปิ้งไฟแล้วนำมาฝนหรือตำผสมกับน้ำปูนใส หรือจะคั้นให้ข้น ๆ แล้วนำมารับประทานครั้งละ 1-2 ช้อนชาก็ได้ (เหง้า, ราก)

ช่วยแก้บิด โดยใช้เหง้าสดประมาณ 2 เหง้า นำมาบดจนละเอียดแล้วเติมน้ำปูนใส คั้นเอาแต่น้ำมาดื่ม (เหง้าสด)

ช่วยรักษาอาการท้องเดินในเด็ก (เหง้า, ราก)

รากกระชายมีสรรพคุณช่วยแก้โรคกระเพาะ (ราก)

ช่วยแก้อาการบิดมูกเลือด (เหง้า, ราก)

ใช้เป็นยาขับปัสสาวะ แก้อาการปัสสาวะพิการ (เหง้า, ราก)

ช่วยบำรุงตับและไตให้แข็งแรง ช่วยรักษาโรคไต ช่วยทำให้ไตทำงานได้ดียิ่งขึ้น

ช่วยป้องกันไทรอยด์เป็นพิษ

ช่วยรักษาอาการกระเพาะปัสสาวะเกร็ง ซึ่งในกรณีนี้อาจจะต้องใช้เม็ดบัวที่ต้มแล้วนำมารับประทานร่วมด้วย

ช่วยแก้อาการไส้เลื่อนในเพศชาย

ช่วยควบคุมไม่ให้ต่อมลูกหมากโต

ช่วยบำรุงมดลูกของสตรี ป้องกันไม่ให้มดลูกโต

แก้อาการตกขาว ช่วยขับระดูขาวของสตรี (เหง้า)

ช่วยขับน้ำคาวปลาของสตรีหลังคลอดบุตร

ใช้เป็นยารักษาริดสีดวงทวาร ด้วยการใช้เหง้าสดประมาณ 60 กรัม (6-8 เหง้า) นำมาผสมกับเนื้อมะขามเปียกประมาณ 60 กรัม เกลือแกง 3 ช้อนแกง และนำมาตำแล้วต้มกับน้ำ 6 แก้ว แล้วเคี่ยวจนเหลือ 2 แก้ว นำมารับประทานครั้งละครึ่งแก้วก่อนนอน แล้วรับประทานติดต่อกันประมาณ 1 เดือนจนกว่าจะหาย (เหง้าใต้ดิน)

ใบช่วยถอนพิษต่าง ๆ (ใบ)

ช่วยแก้อาการปวดเมื่อย ด้วยการใช้เหง้าหรือรากแก่ ๆ นำมาหั่นเป็นแว่นบาง ๆ แล้วนำไปตากแห้งและนำมาชงกับน้ำดื่ม (ราก, เหง้า)

ช่วยบำรุงเส้นเอ็นให้แข็งแรง

เหง้าและรากใช้เป็นยาภายนอก สรรพคุณช่วยรักษาขี้กลาก ขี้เกลื้อน (เหง้า, ราก)

ช่วยรักษาโรคน้ำกัดเท้า ด้วยการใช้รากกระชายทั้งเปลือกมาล้างแล้วผึ่งให้แห้ง ฝานเป็นแว่น ๆ และนำไปบดให้เป็นผงหยาบ ๆ และใช้น้ำมันมะกอกหรือน้ำมันมะพร้าวมาอุ่นในหม้อใบเล็ก ๆ เติมผงกระชาย ใช้น้ำมัน 3 เท่าของปริมาณกระชาย แล้วนำมาหุงด้วยไฟอ่อน ๆ ราว 15-20 นาที แล้วกรองกระชายออก เก็บน้ำมันไว้ในขวดแก้วสีชา นำมาใช้ทาบริเวณที่เป็น (ราก)

ช่วยแก้อาการคันหนังศีรษะจากเชื้อรา ด้วยการใช้น้ำมันดังกล่าว (จากสูตรรักษาโรคน้ำกัดเท้า) นำมาเข้าสูตรทำเป็นแชมพูสระผม หรือจะใช้น้ำมันกระชายโกรกผมแล้วนวดให้เข้าหนังศีรษะก็ได้ แล้วค่อยล้างออก (น้ำมันกระชาย)

ช่วยรักษาฝีด้วยการใช้เหง้ากับรากมาตำให้ละเอียดแล้วนำมาทาหัวฝีที่บวม จะทำให้หายเร็วยิ่งขึ้น (เหง้า, ราก)

เหง้ามีฤทธิ์ในการช่วยต้านเชื้อราที่เป็นสาเหตุของการเกิดโรคผิวหนังและโรคในช่องปากดีพอสมควร (เหง้า)

กระชายมีสารที่ออกฤทธิ์ช่วยต้านการก่อการกลายพันธุ์ โดยการบริโภครากกระชายสามารถช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็งได้

กระชายมีสารที่ออกฤทธิ์ทำให้อนุมูลอิสระเป็นกลาง จึงมีผลช่วยลดความเสียหายของการเกิดอนุมูลอิสระภายในร่างกายได้

กระชายมีฤทธิ์ช่วยต้านการอักเสบ การบริโภคกระชายเป็นประจำอาจได้ผลคล้ายกับการรับประทานยาแอสไพรินและอาจจะช่วยป้องกันการเกิดโรคที่มีสาเหตุมาจากการอักเสบเรื้อรังภายในร่างกายได้

งานวิจัยจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ร่วมกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้ศึกษาพบว่าสารสกัดจากกระชายสามารถช่วยต้านการเสื่อมของกระดูกอ่อนในหลอดทดลองได้ และได้ผลเป็นที่น่าพอใจ

งานวิจัยในประเทศกานาพบว่าสาร Pinostrobin จากรากและใบมีฤทธิ์ช่วยต้านเชื้อ Plasmodium falciparum ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดโรคมาลาเรีย

งานวิจัยของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์พบว่าสารสกัดคลอโรฟอร์มและเมทานอลจากรากของกระชายมีฤทธิ์ในการต้านการเจริญเติบโตของเชื้อ Giardia intestinalis ซึ่งเป็นพยาธิเซลล์เดียวในลำไส้ที่ก่อให้เกิดภาวะท้องเสีย ซึ่งเป็นปัญหาที่สำคัญอย่างมากสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง

งานวิจัยของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยพบว่าสาร Pinostrobin, Pinocembrin, Panduratin A และ Alpinetin ของกระชายนั้นมีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียได้หลายชนิด

ประโยชน์ของกระชาย

ประโยชน์กระชาย สามารถนำมาทำเป็นน้ำกระชายปั่น ดื่มเพื่อเพิ่มความสดชื่น บำรุงร่างกาย ทำให้ร่างกายกระปรี้กระเปร่าได้เป็นอย่างดี

น้ำกระชายช่วยทำให้ร่างกายกระปรี้กระเปร่ายิ่งขึ้น ช่วยทำให้เหนื่อยลง

ช่วยทำให้เส้นผมแข็งแรง เปลี่ยนผมขาวให้กลับเป็นดำ ช่วยทำให้ผมบางกลับมาหนาขึ้น และช่วยแก้ปัญหาผมหงอก ผมร่วงได้

รากนำมาใช้เป็นเครื่องแกงในการประกอบอาหาร ช่วยดับกลิ่นคาวของเนื้อและปลาได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาดุก ปลาไหล ปลากุลา เป็นต้น และยังทำให้อาหารมีกลิ่นและรสที่หอมแบบเป็นเอกลักษณ์อีกด้วย

รากกระชายสามารถช่วยไล่แมลงได้ ด้วยการนำตะไคร้ ข่า หอมแดง ใบสะเดาแก่ นำมาตำผสมกันแล้วใช้ผสมกับน้ำฉีดในบริเวณที่มีแมลงรบกวน

วิธีทำน้ำกระชาย

การทำน้ำกระชายให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ กระชายเหลืองสดครึ่งกิโล (หรือจะใช้สูตรผสมก็ได้ โดยใช้กระชายเหลือง 5 ส่วน กระชายดำ 1 ส่วน และกระชายแดง 1 ส่วน) / น้ำผึ้ง / น้ำมะนาว / น้ำเปล่าต้มสุกที่ทิ้งไว้จนเย็น

ขั้นตอนแรกให้นำกระชายมาล้างให้สะอาด ตัดรากที่รกรุงรังออก ตัดหัวและท้ายทิ้งไป ถ้าขูดเปลือกออกบ้างก็จะดีมาก

เมื่อเสร็จแล้วนำมาหั่นเป็นท่อน ๆ เพื่อให้ง่ายต่อการนำมาปั่น

ให้เตรียมผ้าขาวบางรองด้วยกระชอนไว้ให้พร้อม

นำกระชายที่เตรียมไว้ใส่ในโถปั่นและผสมกับน้ำเปล่าต้มสุกพอประมาณ แล้วปั่นจนละเอียด

เสร็จแล้วให้เทใส่กระชอนที่เตรียมไว้ ถ้าน้ำน้อยก็ให้ผสมน้ำเปล่าลงไปอีก แล้วคั้นเอาแต่น้ำเท่านั้น

ที่นี้เราก็จะได้น้ำกระชายเหลืองสด ๆ ซึ่งสามารถเก็บไว้ในตู้เย็นได้นานเป็นเดือน

เมื่อจะดื่มก็เพียงแค่นำมาผสมกับน้ำมะนาว น้ำผึ้งในถ้วยแล้วคนให้เข้ากัน แล้วจึงใส่น้ำกระชายตามลงไป

เมื่อผสมจนรสชาติกลมกล่อมตามที่ต้องการแล้วก็เป็นอันเสร็จ

แต่ถ้ากลัวว่ากลิ่นกระชายจะแรงไป ก็สามารถใช้ใบบัวบกหรือใบโหระพามาปั่นรวมกันก็ได้ตามใจชอบ เพราะไม่มีส่วนผสมที่เป็นสูตรตายตัวเท่าไหร่

Tip : น้ำกระชายไม่ควรเก็บไว้นานมาก เพราะจะทำให้ความซ่าและความหอมของกระชายลดน้อยลง ทำให้เกิดตะกอนที่ก้น ถ้าจะให้ดีที่สุดก็ควรดื่มให้หมดภายใน 1 อาทิตย์ จะได้ทั้งรสชาติที่ซ่า ดื่มแล้วชื่นใจ พร้อมสรรพคุณอีกเต็ม ๆ ด้วย แต่สำหรับผู้ที่ดื่มน้ำกระชายแล้วมีอาการแปลก ๆ ร้อนวูบวาบ หรือมีอาการเหงื่อออกหรือเรอออกมาก็ไม่ต้องตกใจ เพราะเป็นอาการปกติที่อาจเกิดขึ้นได้ หากดื่มไปสักพักเดี๋ยวก็ชินไปเอง

กระผมขอแนะนำสินค้าที่มีส่วนลดราคาในราคาโรงงานมีคูปองให้เก็บมีโปรโมรชั่นพิเศษมึสินค้าทุกอย่างทึ่ต้องการในลาชาด้าเฉพาะลิงค์นี้👇เท่านั้นคลิกเลย👇

https://bit.ly/3cCy29L

นมัสการในเวลากลางวัน

บทพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น

นั่งคุกเข่ากราบพระรัตนตรัย3ครั้ง

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

คำนมัสการ อาราธนาศิล

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ทุติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ตะติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

คำนมัสการสรรเสริญพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นมัสการไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

คำนมัสการ สมาทานศีล 5

ปาณาติปาตา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อทินนาทานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

กาเมสุมิจฉาจารา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

มุสาวาทา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะจิตอธิษฐานต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทั้งหลาย องค์เทพเทวาทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไปข้าพเจ้าจะขอรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ดังเดิม 

บัดนี้ข้าพเจ้า... ตั้งใจรักษาศีลแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้า... คือผู้มีศีล,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล ละอาย ต่อการทำความชั่ว กลัว ต่อผลของบาปกรรม,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล มีหิริโอตตัปปะ, มีกายเป็นมนุษย์ มีใจเป็นเทวดา,

เป็นมนุสสเทโว เข้าถึงความเป็นสหาย กับเหล่าเทวดาทั้งหลาย,

ขอ เทพ พรหม เทวดาทั้งหลาย ผู้เป็นสหายของข้าพเจ้า ร่วมโมทนาบุญ

และ เมตตา ปกป้อง คุ้มครองรักษา ข้าพเจ้า ด้วยเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนานมัสการสักการะบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทุกพระองค์ องค์เทพเทวาอารักษ์์ทุกพระองค์.พระบิดามารดา 

คุณครูบาอาจารย์ ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาบูชาอย่างยิ่งเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอนอบน้อมเจริญภาวนานมัสการสัการะบูชาแด่พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง ข้าพเจ้าขอนมัสการเป็นอย่างยิ่งด้วยจิตกายวาจาของข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าขอเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทุกพระองค์ องค์เทพเทวาอารักษ์ทุกพระองค์ พระคุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ เป็นที่ระลึกถึงอันเป็นสรณะของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนารักษาศิลห้าให้บริสุทธิ์ให้บริบูรณ์ดีครบทุกประการของข้าพเจ้าเป็นอย่างยิ่งเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาขออโหสิกรรมต่อพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทุกพระองค์ องค์เทพเทวาอารักษ์ทุกพระองค์ พระคุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์และผู้อื่นผู้มีปราถนาดีผู้มีพระคุณของข้าเจ้า เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่านของข้าพเจ้า ขันห้าของข้าพเจ้า ตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ไม่รู้เท่าถึงการณ์ก็ดี นะบัดนี้ข้าพเจ้าได้สำนึกผิดดีชั่วที่ได้กระทำลงไปแล้ว  ขอให้ท่านทั้งหลายจงให้อโหสิกรรมยกเว้นโทษให้อภัยแก่ข้าพเจ้าเพื่อไม่ให้ข้าพเจ้าไม่ให้มีพลัง

บาปอกุกุศลกรรมทั้งปวงติดตามตัวข้าพเจ้าตลอดไปเทอญ สาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาเป็นผู้ให้อโหสิกรรมยกเว้นโทษให้ให้ภัยแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน ศัตรูคู่อาฆาตคู่พยาบาทคู่อริของข้าพเจ้า ขันห้าของข้าพเจ้า ตั้งใจกระทำก็ดี ไม่ได้ตั้งใจกระทำก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ข้าพเจ้าจึงเป็นผู้ให้อโหสิกรรมยกเว้นโทษให้ ให้อภัยแก่พวกท่านทั้งหลายทุกท่าน เพื่อไม่ให้พวกท่านทั้งหลายทุกท่านไม่ให้มีพลังบาปอกุศลกรรมติดตามตัวไปกับพวกท่านทั้งหลายทุกท่านตลอดไป เพื่อยกถวายเป็นเครื่องสักการะบูชาแด่พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า พระมหาโพธิสัตว์เจ้าทุกพระองค์ องค์เทพเทวาอารักษ์ทุกพระองค์ พระคุณบิดามารดาของข้าพเจ้า.คุณครูบาอาจารย์และผู้อื่นผู้มีปราถนาดีผู้มีพระคุณของข้าพเจ้า ตัวขันห้าของข้าพเจ้าเองด้วย ตลอดไปทุกเมื่อเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาแผ่แมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ภูติทั้งปวง มนุษย์ทั้งปวง มารทั้งปวง พรหมทั้งปวง เทวดาทั้งหลายทั้งปวง สัตว์นรกทั้งปวง สัตว์เดรัจฉานทั้งปวง สัตว์อสูรกายทั้งปวง องค์เทพเทวาอารักษ์ทั้งหลายทั้งปวง ทุกสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่อยู่ในพื้นที่ใกล้ๆนี้โลกนี้ในจักวาลนี้ในอนันตจักวาลทั้งหลายทั้งปวง เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน ตลอดจนข้าพเจ้า ขอให้พ้นจากทุกข์จงมีแต่ความสุขกายสบายเถิด จงเป็นผู้ปราศจากความอาฆาตพยาบาทต่อผู้อื่นและตนเองเถิด จงเป็นผู้ไม่จองเวรจองกรรมต่อผู้อื่นและตนเองเถิด จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนต่อผู้อื่นและตนเองเถิด จงปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวงเถิด จงรับอนุโมทนาสาธุส่วนบุญของข้าพเจ้าในการที่ข้าพเจ้าได้เป็นผู้บำเพ็ญบุญเจริญภาวนาในการงดละเว้นขาดจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวงของข้าพเจ้านี้เถิด ขอให้ท่านทั้งหลายทุกท่านจงพ้นและปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวงและสิ่งอัปมงคลทั้งปวงเถิด ขอให้จงมีความสุขกายสุขใจอายุวรรณะสุขะพละกำลังความภาคภูมิใจปลื้มปิติต่อผู้อื่นและตนเอง มีความบันเทิงใจ จงเป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานใจอารมณ์ดียิ้มแย้มแจ่มใสทุกเวลา ความเจ็บไข้อย่าได้มี ความจนใจอย่าได้เข้ามาใกล้ ความจัญไรทั้งปวงจงห่างไป ทั้งหมดทั้งมวลนี้จงมีแด่ท่านเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนานมัสการขอถวายพระพรชัย ยกย่องพระรัตนตรัย พระตถาคตเจ้านั้น พระองค์ใดเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระเอง เป็นครูสอนธรรมให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ทรงเป็นผู้รู้โลกแจ่มแจ้ง ไม่มีใครยิ่งกว่า พระธรรมนั้นใด เป็นสิ่งที่พระผู้มีภาคเจ้า ได้ตรัสไว้ดีแล้ว เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้และให้ผลได้ไม่จำกัดกาล ท่านจงมาดูเถิด พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีภาคเจ้านั้นหมู่ใดปฏิบัติดีแล้ว ปฏิบัติตรงแล้ว เป็นผู้ออกจากทุกข์แล้ว ข้าพเจ้าขอนมัสการสักการบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทุกเมื่อเทอญ สาธุ

(คำนมัสการสรรเสริญตนเอง)

ข้าพเจ้าขอด้วยการเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ ด้วยอานุภาพเจริญภาวนามนต์นี้เป็นมนต์อันที่ศักสิทธิ์ไม่มีมนต์อื่นใดเทียบได้ข้าพเจ้าผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์นี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ขอนมัสการสักการะบูชาด้วยการปฏิบัติบูชาอันสถานเดียวขอบูชา พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ พลังแห่งความดีทั้งหลายพร้อมน้อมเข้าสู่จิตกายวาจาของข้าพเจ้า 

ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เหนือขันห้า เหนือกิเลสตัณหาราคะอุปาทานทั้งปวง เหนือโลก เหนือกฏแห่งกรรม เหนือโลกธรรมแปด เหนืออายตนะสิบสอง เหนือธรรมทั้งปวง ผู้ขอโทษให้อภัยต่อผู้อื่นและตนเองตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน

ผู้ตั้งสัจจะอธิษฐานด้วยจิตกายวาจาว่าเป็นผู้ละเว้นขาดจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งหลายทั้งปวงต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ แล้วนะบัดนี้

ข้าพเจ้าเป็นผู้มีศีลอันบริสุทธิ์บริบูรณ์ดีแล้วครบทุกประการ

ผู้เจริญเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขา ต่อผู้อื่นและตนเองดีแล้ว

 ผู้ได้ชำระล้างพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เอาออกจากจิตกายวาจาอันบริบูรณ์และสะอาดดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตกายวาจาอันบริสุทธิ์ผุดผ่องอ่อนน้อมถ่อมตนดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตจำนงต่อโลกศุทธิไวฑูรย์ อันมีพระไภษัชยคุรุไวทูรยประภาตถาคตเจ้าอันทรงเป็นพระพุทธเจ้านั้นแล้ว

เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้รู้สึกดีหนอ ผู้ปลื้มปิติภูมิใจตนเองหนอ ผู้รู้อันธรรมดาหนอ ผู้รู้สึกสุขกายสบายใจดีหนอ ผู้ปล่อยวางแล้วหนอ ผู้เจริญมรรคแปดดีแล้วหนอ

ผู้เชื่อและปฏิบัติพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้าอันสถานเดียว

ข้าพเจ้าเป็นผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์อันศักสิทธิ์นี้ดัวยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไปพุทธัง สะระณัง คัจฉามิด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ เทอญสาธุ

อิทังเมธะนัง ทรัพย์ของข้าพเจ้านี้ ได้มาโดยบริสุทธิ์อันชอบธรรม และการนมัสการเจริญภานาของข้าพเจ้ากระทำโดยเจตนาบริอันบริสุทธิ์ใจ ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธ บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์ พระโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์

ข้าพเจ้ามีจิตระลึกนึกถึงต่อพระนิพพานในโลกธาตุพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์ขอให้ถึงเมืองแก้ว ขอให้คลาดแคล้วบ่วงมารและปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง

ขอให้พบพระนิพพาน ในโลกศุทธิไวฑูรย์อันมีพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตเจ้า อันทรงเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลของข้าพเจ้า ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญ สาธุ

ข้าพเจ้าขอสวัสดีท่านทัังหลายขอให้ท่านทังหลายทุกท่านจึงมีความสุขกายสบายใจ ความเจ็บไข้ได้ป่วยความยากจนจงลดน้อยถอยลงเถิด อุปสรรคอันตรายทั้งปวงอัปมงคลทั้งปวงความทุกข์ทั้งปวงสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง จงมลายดับสูญสิ้นสลายไปเถิด อายุวรรณะสุขะพละ ความอยู่ดีมีสุข ความปลื้มปิติยินดี ความภาคภูมิใจตนเอง

ความบันเทิงเริงใจ ผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน บุญกุศลกรรมทั้งปวงทั้งหมดนี้จงมีแต่ท่านเถิด ขอให้ท่านจงรับอนุโมทนาสาธุเองเถิด

ข้าพเจ้าอวยพรชัยและอนุโมทนาให้ท่านแล้ว ด้วยการข้าพเจ้าเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

นมัสการงดละเว้นพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอตั้งจิตกายวาจาขอสัจจะอธิษฐานว่าข้าพเจ้าของดละเว้นขาดจากการ

กระทำให้เกิดเป็นพลังบาปอกุศลกรรมต่อพระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าขอรักษาสัจจะเป็นผู้ของดละเว้นขาดจากการกระทำให้เกิดเป็นพลังบาปอกุศลกรรมครบทุกประการ ด้วยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

จบพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น

 ่

ตัวแทนจำหน่ายสินค้ากิฟฟารีน

เว็บนี้จัดอยู่ในประเภทเหมาะกับทุกเพศทุกวัย ควรแนะนำให้ทุกคนเข้าชม

 
• ศูนย์จำหน่าย

ลงทะเบียนขอข้อมูลการสมัครสมาชิกตลอดชีพ หรือ ขอรหัสคูปองส่วนลด 25% ฟรี รหัส141512098นำรหัสนี้ไปซื้อสินค้ากิฟฟารีนได้ทุกสาขาทั่วประเทศไทย

โปรโมชั่น HOT ประจำเดือน  (ดูรายละเอียดสินค้าโปรโมชั่นคลิํกที่รูป) 

สนใจสมัครทำบัตรสมาชิกตลอดชีพ  กรอกข้อมูลลงในแบบฟอร์มด้านล่าง

เมื่อท่านลงทะเบียน ในแบบฟอร์มด้านล่างแล้ว ท่านจะได้รับการติดต่อจากเรา ทางอีเมลล์ ทันที

หมายเหตุ : หากท่านไม่สนใจสมัครสมาชิก เพียงแค่ต้องการ ทดลองซื้อใช้สินค้าบางรายการเท่านั้นท่านสามารถ เลือกความประสงค์ในแบบฟอร์มด้านล่าง เพื่อ ขอรับรหัสส่วนลด25% และ สามารถนำไปใช้ที่กิฟฟารีนสาขาใกล้บ้านท่าน หรือ ตามช่องทางจำหน่ายต่างๆของบริษัทกิฟฟารีน 

หรือติดต่อ   คุณ จำเรียนจันทร์รักษา  

 โทร/LINE. 0892718015

1. กรุณาอย่า...กรอกข้อมูลเล่นๆ เพราะเป็นการเสียเวลาทั้งสองฝ่าย 

ลงทะเบียน ขอรหัสคูปองส่วนลด25% หรือ ขอข้อมูลการสมัคร

ชื่อ:

นามสกุล *

วันเดือนปีเกิด *   01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31    1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12    2548 2547 2546 2545 2544 2543 2542 2541 2540 2539 2538 2537 2536 2535 2534 2533 2532 2531 2530 2529 2528 2527 2526 2525 2524 2523 2522 2521 2520 2519 2518 2517 2516 2515 2514 2513 2512 2511 2510 2509 2508 2507 2506 2505 2504 2503 2502 2501 2500 2499 2498 2497 2496 2495 2494 2493 2492 2491 2490 2489 2488 2487 2486 2485 2484 2483 2482 2481 2480 2479 2478 2477 2476 2475 2474 2473 2472 2471 2470 2469 2468 2467 2466 2465 2464 2463 2462 2461 2460  

จังหวัด *   กรุงเทพ กระบี่ กาญจนบุรี กาฬสินธ์ กำแพงเพชร ขอนแก่น จันทบุรี ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ชัยนาท ชัยภูมิ ชุมพร เชียงราย เชียงใหม่ ตรัง ตราด ตาก นครนายก นครปฐม นครพนม นครราชสีมา นครศรีธรรมราช นครสวรรค์ นนทบุรี นราธิวาส น่าน บุรีรัมย์ ปทุมธานี ประจวบคีรีขันธ์ ปราจีนบุรี ปัตตานี พระนครศรีอยุธยา พะเยา พังงา พัทลุง พิจิตร พิษณุโลก เพชรบุรี เพชรบูรณ์ แพร่ ภูเก็ต มหาสารคาม มุกดาหาร แม่ฮ่องสอน ยโสธร ยะลา ร้อยเอ็ด ระนอง ระยอง ราชบุรี ลพบุรี ลำปาง ลำพูน เลย ศรีสะเกษ สกลนคร สงขลา สตูล สมุทรปราการ สมุทรสงคราม สมุทรสาคร สระแก้ว สระบุรี สิงห์บุรี สุโขทัย สุพรรณบุรี สุราษฏร์ธานี สุรินทร์ หนองคาย หนองบัวลำภู อรัญประเทศ อ่างทอง อำนาจเจริญ อุดรธานี อุตรดิตถ์ อุทัยธานี อุบลราชธานี

 เบอร์โทรศัพท์

ช่วงเวลาที่สะดวก*

อีเมล์* 

ชื่อที่ใช้บนเฟสบุค*

Line ID*

 เลือกความต้องการ*  โปรดเลือกความต้องการ  สนใจสมัครไว้เพื่อซื้อใช้สินค้าในราคาส่วนลด25%เท่านั้น  สนใจสมัครซื้อใช้และทำเป็นอาชีพเสริม สนใจสินค้า&สมัครเป็นตัวแทนจริงจัง  

คลิ๊กรูปดูรายละเอียดสินค้าและโปรโมชั่น 

-----------

--------

About Us

เมื่อท่านเลื่อนมาถึงตรงนี้ นั้นแสดงว่าท่านได้อ่านเราจนจบแล้ว ขอขอบคุณที่ให้ความสนใจ เว็บมาสเตอร์และทีมงานหวังอย่างยิ่งว่า บทความต่างๆในเว็บไซต์ของเราจะเป็นประโยชน์ และ ช่วยเป็นแรงบรรดาลใจให้คุณได้ค้นพบอาชีพเสริมในฝัน ที่จะสร้างรายได้และความมั่นคงให้กับชีวิต นะคะ

อยากมีเว็บส่วนตัวต้องอ่าน

• เว็บไซต์กึ่งสำเร็จ
• สาธิตการสร้างเว็บไซต์
• อบรมการสร้างเว็บไซต์ฟรี
• หลักการสร้างเว็บไซต์ให้ทำเงิน
• สั่งซื้อเว็บไซต์
• ขั้นตอนการโอนเงินซื้อเว็บ
• กฏหมายคอมพิวเตอร์
• การสร้าง sitemap

ทีมงานบ้านอนัตตา

เว็บไซต์ Anattara.com นี้ได้รับ การจดทะเบียนพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ กับกรมธุรกิจการค้าเลขที่ 7351551001195 เว็บไซด์ธุรกิจประเภท สื่อ ข่าว ความรู้เเละการประชาสัมพันธ์

ช่างเถอะในตำนาน

ผมมีเรื่องเล่าช่างเถอะในตำนานกับภรรยาผมคับขอเล่าเรื่องราวมีอยู่ว่าภรรยามีชู้เครียดมากอยากหาทางออกเพื่อครอบครัว

ผมกับภรรยาคบกันมา9ปีมีลูกชาย1คนอายุ2ขวบ  ย้อนไปเมื่อ7ปีที่แล้วภรรยาผมสอบติด อบต.และเข้าบรรจุใน อบต.แห่งหนึ่งในจังหวัดสุโขทัย ทุกอย่างราบรื่นมีความสุขดี จน2ปีที่ผ่านมาผมเริ่มมีปัญหาทางการเงิน สุดท้ายภรรยาผมขอย้ายบ้านจังหวัดตากเพื่อมาอยู่ใกล้ที่ทำงานเพื่อลดค่าใช้จ่าย ส่วนลูกชายให้ตากับยายดูแล และ แล้ว ภรรยาผมเริ่มเปลี่ยนไป เก็บโทรศัพท์ แอบคุย แอบเล่นไลน์ และ ล๊อครหัสโทรศัพท์ ผมไม่เคยรู้เลยเพราะผมไม่ดคยดูเคยเช็คโทรศัพท์อยู่แล้ว ด้วยความไว้ใจ 

จนเดือนเมษาที่ผ่านมา ผมจะกลับบ้านภรรยาคับสงกรานต์ แต่ภรรยาบอกไม่ต้องกลับให้หาเงินส่งมาดีกว่า(ผมทำงานต่างจังหวัดและวิ่งขายของตลาดนัดเป็นรายได้เสริม ในที่สุดอยู่ๆภรรยาผมส่งไลน์มาขอเลิกกับผม ขอให้อยู่ในฐานะของพ่อกับแม่เท่านั้น ผมช๊อคไปเลย รีบขับรถกลับไปหาภรรยา และ ขอดูโทรศัพท์ แต่รหัสล๊อค ผมขอรหัสภรรยาผมบอกไม่มีอะไรแค่ส่งไลน์ไปเล่นๆ ผมจึงตบเธอเพื่อขอรหัส ผมจึงพบ ภาพผู้ชายอยู่ในเครื่องของเธอ 

ผมจึงถามความจริงเธอไม่บอกผมก็ตบเธออีก จนเธอสารภาพว่า ผู้ชายในรูปคือ นายก อบต.ที่เธอทำงานอยู่ และได้เสียกันแล้วเอากันแล้วเรื่องโชกเขาดีมากดีกว่าพี่เอากันนานมากๆครั้งละหลายชั่วโมงต่อครั้งไม่เหมือนพี่หรอกแค่ไม่เกิน5นาทีอย่างมากก็จอดแล้วค่ะอีกอย่างพี่ของอันนั้นก้เลกและสั้นอีกจะให้รักพี่ได้อย่างไรหนูชอบเอานานๆใหญ่ๆยาวๆค่ะพี่คงเข้าใจนะค่ะที่พูดมานี้(นายยกคนนี้งานแต่งผมกับภรรยาก็มารดน้ำสังข์ให้) ผมจึงถามเธอว่าทำได้ยังงัย ลูกเราก็เรียนอยู่ใน ศูนย์เด็กดล็กที่ อบต นั้น แม่ของเธอ ก็ไปนั่งเฝ้าหลาน ตัวนายกเองก็มีเมียมีลูกแล้ว มาเป็นชู้กับภรรยาผม ทั้งๆที่ผมไปมาหาสู่ที่อบต และ รู้จักพี่ๆที่อบต. ผมจึงบอกเธอให้เข้าไปคุยกับ นายกชู้ของเธอพร้อมกัน ผมบอกผมให้อภัยเธอ และ ขอให้ย้ายออกจาก อบต เก่าให้เร็วที่สุด นายกอบตเธอรับปากว่าจะหยุดเป็นชู้และให้ย้ายโดยดี 

แต่หลังจากกลับบ้านเธอกลับคำว่าไม่ย้ายแล้ว ผมตบเธออีกและขู่ว่า จากนี้ไป ทั้งโทรศัพท์แฟสไลน์ ห้ามล๊อค ผมโทรหาต้องรับ(ที่ผ่านมา2ปีผมโทรหาภรรยาไม่เคยรับสายเลยให้เปิดวีดีโอคอลก็ไม่เปิด)ไม่อย่างนั้นจะบอกพ่อแม่เธอและเพื่อนร่วมงานของเธอ เธอรับปาก ถัดมาแค่อาทิตย์เดียวเธอเปลี่ยนรหัสโทรศัพท์ไม่รับสายผมขู่เธอว่าจะบอกพ่อกับแม่ของเธอว่าเธอมีชู้ เธอกลับส่งโทรศัพท์ให้ผมบอกพ่อกับแม่ของเธอได้เลย พ่อกับแม่ของเธอ พูดแต่ว่ามันเป็นชู้ก็เรื่องของมัน มันเลวก็เรื่องของมัน อย่ามาข่มขู่ลูกสาวเค้าไม่อย่างนั้นจะแจ้งความ ผมนิมึนเลย กลายเป็นพ่อแม่ภรรยาผมส่งเสริมให้มีชู้กับ นายก อบต ผมจึงขอว่าขอแค่คุยกับลูก มาหาลูก ทั้งภรรยาและพ่อแม่ภรรยาตกลง ทุกวันนี้ผมสงสารลูกผมพูดกับภรรยาผมขอร้องให้กลับมาเป็นครอบครัวที่ทำผิดไปผมให้อภะยทุกอย่าง แต่ภรรยาผมบอกว่าเกลียดผมเพราะผมเอากับเธอไม่เสจชักครั้ง เธอรับไม่ได้ ทุกวันนี้เธอยังไปทำงาน ที่อบต เดิมกับ นายก อบต เดิมทุกวัน ผมกลัวจะเกิดเรื่องอีกอีกทั้งชาวบ่นเริ่มรู้แล้วว้า นายกคนนี้มีเมียน้อยอยู่ในอบต ผมเครียดมากไม่รู้จะทำไงแล้วมันจุกอก หาทางออกไม่ได้คิดชั่วไปหมด ผมไม่ได้ต้องหารอะไรมากไปกว่าให้เธอหยุดพฤติกรรมเป็นชู้กับสามีคนอื่น และ กลับมาเป็นครอบครัว ลูกจะได้ไม่ถูกตราหน้าว่าแม่เป็นชู้ มีพ่อแม่ลูก เหมืแนเดิม เวลาผ่านไปผมก็ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นผมทำใจได้แล้วผมยอมให้เธอกับนายกอบตมีไรกันในบ้านของผมได้ผมเห็นเธอกับนายกอบตเอากันนานมากๆคับทั้งคู่เขามีความสุขกายสุขใจมากถ้าเปนอย่างนี้ผมก้มีความสุขไปด้วยคับบางทีนายกอบตจัดหนักให้เทอก็มีแบบ2รุม1คับแหมช่างรู้ใจภรรยาผมจิงๆทำแบบนี้เทอชอบคับตอนนี้ผมต้องไปขอบคุนท่านนายกอบตที่มาเติมเตมให้กับภรรยาผมคับทุกวันนี้ผมกับภรรยาเข้าใจสถานะการดีคับจะไปมีชู้ไม่ว่าคับปัจจุนี้ภรรยาผมมีลูก3คนอีก2เปนลูกท่านนายกอบตแต่ผมก็รับเปนลูกของผมดีและผมก้รักลูกท่านนายกอบต2คนนี้เหมือนลูกแท้ๆของผมคับพยายามส่งเขาเรียนสูงๆเพื่อให้เขาเลี้ยงตัวเองได้ปัจจุบันนี้ลูก3คนเรียนจบหมดแล้วทำงานแล้วคับผมภูมิใจลูกๆทั้ง3และตัวผมมากๆอ๋อลืมบอกไปลูกทั้ง3คนเป็นผู้หญิงหมดคับผมยำ้เตือนลูกว่าอย่าทำแบบแม่เองนะพวกเองอาจไม่โชคดีอย่างแม่เองก้ได้นะจำไว้นะผมมองดูลูกๆเรื่องผู้ชายไม่มีคับตั้งใจเรียนตอนเรียนอยู่ตอนนี้ตั้งใจทำงานมากๆกลับบ้านตรงเวลาลูกๆบอกผมว่าได้บทเรียนจากแม่ที่ทำไม่ดีกับพ่อไว้และสงสารพ่อที่หาเลี้ยงและส่งเรียนจบปริญยาตรีจนมีงานทำทุกวันนี้และบอกว่าพ่อๆคะ่พ่อไม่ต้องทำงานอีกแล้วหนูจะเลี้ยงดูพ่อเองค่ะ

พอเงินเดือนลูกออกเกือบทั้งหมดทุกบาททุกสตางค์ก็ผมเก็บไว้พวกเขาจะฝากไว้กับผมตลอดตอนนี้ผมเป็นฝ่ายการเงินให้ลูกๆคับผมอายุ60ภรรยา56แต่ก็ยังไม่หมดไฟราคะติดผู้ชายไปทั่วตอนนี้ผมปล่อยเทอแล้วแต่เวลาเทอเจ็บป่วยเข้าโรงบาลผมนี้แหละคอยดูแลเทอไมีเหนท่านนายกอบตมาดูเลยแต่เวลาผมเจ็บป่วยไม่มีเทอมาดูผมเลยมีแต่ลูกๆเปลี่ยนกันมาดูแลส่วนเทอก็ไปอยู่กับผู้ชายคับ

รูปร่างหน้าตาของเธอนั้นสวยเซ็กซี่ครับหน้าตาสวยเหมือนดาราเลยทีเดียวคับเสียอย่างเดียวเป็นคนเจ้าชู้คับ ตอนนี่ก้สวยเหมือนเดิมคับ ถ้าเพื่อนๆชอบเรื่องราวแบบนี้ช่วยกดติดตามกดไลค์กดแชร์กดกระดิ่งให้ด้วยคับเพื่อไม่ให้พลาดคลิบเสียงวีดีโอใหม่ๆนี้คับถ้ามีความคิดเห็นอะไรคอมเม้นที่ใต้คลิปได้เลยคับ

  ฝากพีๆช่วยแชร์ประสบการณ์ และ ช่วยแชร์แนะนำช่างเถอะในตำนานด้วยนะครับขอบคุนคับ

เรียบเรียงแต่งบท และตัดต่อภาพและเสียงอ่านแปลจากภาษาละติน โดยพี่เรียนจำเรียนจันทร์รักษาเป็นเจ้าของเพจช่างเถอในตำนาน..ในตำนานแปลว่าในอดีตที่ผ่านมา ช่างเถอแปลว่าไม่เป็นไรหมายถึงไม่เป็นไรเรื่องในอดีตทีีผ่านมาคับ ถ้าเพื่อนๆมีเรื่องเล่าอะไรอยากจะลงในเพจช่างเถอะในตำนานทักอินบ้อกมาได้คับ ขอให้เพื่อนๆจงมีความสุขการรัฐฟังคับ ถ้าจะติชมอย่างไรคอมเม้นมาได้เลยคับขอบคุณคับที่รับฟังสวัสดีครับ

นมัสการในเวลาระหว่างวัน

บทพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น

ก่อนอื่นกราบพระรัตนตรัย3ครั้ง

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

คำนมัสการบูชาพระรัตนตรัย

อิมินา สักกาเรนะ ตัง พุทธัง อะภิปูชะยามิอิมินา สักกาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิอิมินา สักกาเรนะ ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

คำนมัสการ อาราธนาศิล

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ทุติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ตะติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

คำนมัสการสรรเสริญพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นมัสการไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

คำนมัสการ สมาทานศีล 5

ปาณาติปาตา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อทินนาทานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

กาเมสุมิจฉาจารา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

มุสาวาทา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะจิตอธิษฐานต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทั้งหลาย องค์เทพเทวาอารักษ์ทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไปข้าพเจ้าจะขอรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ดังเดิม 

บัดนี้ข้าพเจ้า... ตั้งใจรักษาศีลแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้า... คือผู้มีศีล,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล ละอาย ต่อการทำความชั่ว กลัว ต่อผลของบาปกรรม,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล มีหิริโอตตัปปะ, มีกายเป็นมนุษย์ มีใจเป็นเทวดา,

เป็นมนุสสเทโว เข้าถึงความเป็นสหาย กับเหล่าเทวดาทั้งหลาย,

ขอ เทพ พรหม เทวดาทั้งหลาย ผู้เป็นสหายของข้าพเจ้า ร่วมโมทนาบุญ

และ เมตตา ปกป้อง คุ้มครองรักษา ข้าพเจ้า ด้วยเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอตั้งจิตอธิษฐานสัจจะว่าข้าพเจัาขอรักษาศิลห้าให้บริบูรณ์ดีครบทุกประการโดยอย่างเคร่งครัดด้วยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนาว่ารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกอริยาบททุกเวลาทุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ (กล่าว 3 จบ)

คำนมัสการขอขมากรรมพระรัตนตรัย

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง 

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต 

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง

อะสัญจิจจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม

หากข้าพเจ้า จงใจหรือประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกินบิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระอรหันต์ทุกพระองค์ พระอริยสงฆ์เจ้า ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงผู้มีพระคุณ และท่านเจ้ากรรมนายเวร จะด้วยกาย วาจา ใจ 

ขอได้โปรดอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วย หากข้าพเจ้ามีเจ้าของในตัวติดตามมา ข้าพเจ้าขออนุญาตมีคู่ มีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไป ขอถอนคำอธิษฐาน คำสาบานที่จะติดตามคู่ในอดีตขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระ ข้าพเจ้าจะประพฤติตนในทางที่ถูก ที่ชอบ ที่ควร ขอบุญบารมีในอดีตกาลที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จงส่งผลให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ตลอดจนบริวารที่เกี่ยวข้อง จงเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ลาภ ยศ สรรเสริญ สติปัญญา ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ อุปสรรคใด ๆ โรคภัยใด ๆ ขอให้มลายสิ้นไป ขอให้ข้าพเจ้ามีความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้จนตราบเข้าสู่นิพพานเทอญ 

ข้าพเจ้าขอถอนคำสัญญา คำสาบาน คำอธิษฐาน ที่ผูกมัดตัวเองและผู้อื่น ขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระจากสัญญาทั้งปวง (หากข้าพเจ้าหมดอายุแล้ว ข้าพเจ้าขออยู่ต่อเพื่อสร้างบารมี) หากมีผู้ใดเคยสร้างเวรสร้างกรรมกับข้าพเจ้า ไม่ว่าจะชาติใดภพใดก็ตาม ข้าพเจ้ายินดีอโหสิกรรมให้ ขอถอนความอาฆาต ความพยาบาท และคำสาปแช่งในทุกชาติ ทุกภพ ขอให้ข้าพเจ้าพ้นจากคำสาปแช่งของปวงชนของเจ้ากรรม ขอให้พ้นจากนรกภูมิ และพบแสงสว่างทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเทอญสาธุ

กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็น กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใดทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรม นายเวรทั้งหลาย จงโปรดยกโทษ ให้เป็นอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าอย่าได้ จองเวรจองกรรม ต่อกันอีกเลย แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ให้ทั้งสิ้น …. ยกถวายพระพุทธเจ้า เป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้น กลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป 

ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า พร้อมทั้งครอบครัว ตลอดจน…วงศาคณาญาติ ผู้มีอุปการคุณ ของข้าพเจ้าพ้นจากความทุกข์ยาก ลำบาก เข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอให้มีความสุขสวัสดี มีชัย เสนียดจัญไร และ อุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใด ที่เป็นไปโดยชอบ ประกอบด้วยธรรม ขอให้สิ่งนั้น จงสำเร็จพลัน เทอญ "นิพพานัง ปัจจะโย โหตุ" ข้าพเจ้า ณ บัดนี้เกิดจิตสำนึกผิดถึงผลกรรมที่ส่งผล แม้ในภพนี้ข้าพเจ้าจะจำไม่ได้ก็ดี ข้าพเจ้าก็ขอขมาต่อโทษของภพใหม่ที่ปิดบังต่อความทุจริตที่มีต่อพวกท่านทั้งหลาย บัดนี้ข้าพเจ้ารู้สึกผิดชอบชั่วดี จึงขอขมาลาโทษต่อพวกท่านทั้งหลาย อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย 

อย่าได้ผูกเวรแก่กันและกันเลย

ขอให้บุญใดๆ ที่เกิดมาจากกาย วาจา ใจ สุจริตทั้งหมดทั้งสิ้นของข้าพเจ้า จงเกิดเป็นบุญที่กาย ที่จิตของท่าน ขอความเป็นผู้หมดสิ้นไปในเวรในกรรม จงมีแก่ท่านและข้าพเจ้า ณ กาลบัดนี้เทอญ..สาธุ

ด้วยตลอดเวลาด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมภ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

คำนมัสการสรรเสริญตนเอง

ข้าพเจ้าขอด้วยการเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ ด้วยอานุภาพเจริญภาวนามนต์นี้เป็นมนต์อันที่ศักสิทธิ์ไม่มีมนต์อื่นใดเทียบได้ข้าพเจ้าผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์นี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ขอนมัสการสักการะบูชาด้วยการปฏิบัติบูชาอันสถานเดียวขอบูชา พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ พลังแห่งความดีทั้งหลายพร้อมน้อมเข้าสู่จิตกายวาจาของข้าพเจ้า 

ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เหนือขันห้า เหนือกิเลสตัณหาราคะอุปาทานทั้งปวง เหนือโลก เหนือกฏแห่งกรรม เหนือโลกธรรมแปด เหนืออายตนะสิบสอง เหนือธรรมทั้งปวง เป็นผู้ขอโทษและให้อภัยต่อผู้อื่นและตนเองตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน

ผู้ตั้งสัจจะอธิษฐานด้วยจิตกายวาจาว่าเป็นผู้ละเว้นขาดจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งหลายทั้งปวงต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ แล้วนะบัดนี้

ข้าพเจ้าเป็นผู้มีศีลอันบริสุทธิ์บริบูรณ์ดีแล้วครบทุกประการ

ผู้เจริญเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขา ต่อผู้อื่นและตนเองดีแล้ว

 ผู้ได้ชำระล้างพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เอาออกจากจิตกายวาจาอันบริบูรณ์และสะอาดดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตกายวาจาอันบริสุทธิ์ผุดผ่องอ่อนน้อมถ่อมตนดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตจำนงต่อโลกศุทธิไวฑูรย์ อันมีพระไภษัชยคุรุไวทูรยประภาตถาคตเจ้าอันทรงเป็นพระพุทธเจ้านั้นแล้ว

เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้รู้สึกดีหนอ ผู้ปลื้มปิติภูมิใจตนเองหนอ ผู้รู้อันธรรมดาหนอ ผู้รู้สึกสุขกายสบายใจดีหนอ ผู้ปล่อยวางแล้วหนอ ผู้เจริญมรรคแปดดีแล้วหนอ ผู้มีพลังกายพลังใจมีจิตเข้มแข็งดีแล้วหนอ ผู้ไม่ย่อท้อถอยต่อ

อุปสรรคใดๆทั้งหลายทั้งปวงมีพลังใจสู่ต่อไปดีแล้วหนอ

ผู้เชื่อและปฏิบัติพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้าอันสถานเดียว

ข้าพเจ้าเป็นผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์อันศักสิทธิ์นี้ดัวยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไปพุทธัง สะระณัง คัจฉามิด้วยตลอดทุกเวลาทุกกิริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ เทอญสาธุ

อิทังเมธะนัง ทรัพย์ของข้าพเจ้านี้ ได้มาโดยบริสุทธิ์อันชอบธรรม และการนมัสการเจริญภานาของข้าพเจ้ากระทำโดยเจตนาบริอันบริสุทธิ์ใจ ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธ บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์ พระโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์

ข้าพเจ้ามีจิตระลึกนึกถึงต่อพระนิพพานในโลกธาตุพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์ขอให้ถึงเมืองแก้ว ขอให้คลาดแคล้วบ่วงมารและปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง

ขอให้พบพระนิพพาน ในโลกพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์อันมีพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตเจ้า อันทรงเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลของข้าพเจ้า ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกกิริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญ สาธุ

บทนมัสการชำระล้างขันห้า

ด้วยบทสวด ปฏิจจสมุปบาท

(นำ) หันทะ มะยัง ปะฏิจจะสะมุปปาทะธัมมะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

(รับ) อิธะ ภิกขะเว อะริยะสาวะโก

ปะฏิจจะสะมุปปาทัญเญวะ สาธุกัง โยนิโส มะนะสิกะโรติ

- ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ย่อมกระทำไว้ในใจ

โดยแยบคายเป็นอย่างดี ซึ่งปฏิจจสมุปบาทนั่นเทียว ดังนี้ว่า

อิมัส๎มิง สะติ อิทัง โหติ

- เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี

อิมัสสุปปาทา อิทัง อุปปัชชะติ

- เพราะความเกิดขึ้นแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น

อิมัส๎มิง อะสะติ อิทัง นะ โหติ

- เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ย่อมไม่มี

อิมัสสะ นิโรธา อิทัง นิรุชฌะติ

- เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป

ยะทิทัง

- ได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ

อะวิชชาปัจจะยา สังขารา

- เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย

สังขาระปัจจะยา วิญญาณัง

- เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ

วิญญาณะปัจจะยา นามะรูปัง

- เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป

นามะรูปะปัจจะยา สะฬายะตะนัง

- เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ

สะฬายะตะนะปัจจะยา ผัสโส

- เพราะมีสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ

ผัสสะปัจจะยา เวทะนา

- เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา

เวทะนาปัจจะยา ตัณหา

- เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา

ตัณหาปัจจะยา อุปาทานัง

- เพราะมีตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน

อุปาทานะปัจจะยา ภะโว

- เพราะมีอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ

ภะวะปัจจะยา ชาติ

- เพราะมีภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ

ชาติปัจจะยา ชะรามะระณัง

โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา สัมภะวันติ

- เพราะมีชาติเป็นปัจจัย ชรา มรณะ โสกะปริเทวะทุกขโทมนัส

อุปายาสะทั้งหลาย จึงเกิดขึ้นครบถ้วน

เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะสะมุทะโย โหติ

- ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้

อะวิชชายะเต๎ววะ อะเสสะวิราคะนิโรธา สังขาระนิโรโธ

- เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือ

แห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว จึงมีความดับแห่งสังขาร

สังขาระนิโรธา วิญญาณะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งสังขาร จึงมีความดับแห่งวิญญาณ

วิญญาณะนิโรธา นามะรูปะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งวิญญาณ จึงมีความดับแห่งนามรูป

นามะรูปะนิโรธา สะฬายะตะนะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งนามรูป จึงมีความดับแห่งสฬายตนะ

สะฬายะตะนะนิโรธา ผัสสะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งสฬายตนะ จึงมีความดับแห่งผัสสะ

ผัสสะนิโรธา เวทะนานิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งผัสสะ จึงมีความดับแห่งเวทนา

เวทะนานิโรธา ตัณหานิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งเวทนา จึงมีความดับแห่งตัณหา

ตัณหานิโรธา อุปาทานะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งตัณหา จึงมีความดับแห่งอุปาทาน

อุปาทานะนิโรธา ภะวะนิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ

ภะวะนิโรธา ชาตินิโรโธ

- เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ

ชาตินิโรธา ชะรามะระณัง

โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา นิรุชฌันติ

- เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรา มรณะ

โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสะทั้งหลาย จึงดับสิ้น

เอวะเม ตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ นิโรโธ โหตีติ

- ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้ ดังนี้   

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาพุทธมนต์บทนี้ด้วยตลอดเวลาด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป  พุทธัง สะระณัง  คัจฉามิ ตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ  

ข้าพเจ้าขอสวัสดีท่านทัังหลายขอให้ท่านทังหลายทุกท่านจึงมีความสุขกายสบายใจ ความเจ็บไข้ได้ป่วยความยากจนจงลดน้อยถอยลงเถิด อุปสรรคอันตรายทั้งปวงอัปมงคลทั้งปวงความทุกข์ทั้งปวงสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง จงมลายดับสูญสิ้นสลายไปเถิด อายุวรรณะสุขะพละ ความอยู่ดีมีสุข

ความปลื้มปิติยินดี ความภาคภูมิใจตนเอง

ความบันเทิงเริงใจ ผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน บุญกุศลกรรมทั้งปวงทั้งหมดนี้จงมีแต่ท่านเถิด ขอให้ท่านจงรับอนุโมทนาสาธุเองเถิด

ข้าพเจ้าอวยพรชัยและอนุโมทนาให้ท่านแล้ว ด้วยการข้าพเจ้าเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป  พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

นมัสการแผ่เมตตาให้ตนเอง

           อะหัง สุขิโต โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข)

           อะหัง นิททุกโข โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์)

           อะหัง อะเวโร โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร)

           อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง

           สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ (ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พ้นจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด)

นมัสการแผ่เมตตาไปสู่ผู้อื่น

             สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ 

             ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ

บทแผ่เมตตาทั่วไป

             สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

             อะเวราโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

             อัพยาปัชฌาโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

             อะนีฆาโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

             สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

   สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

อะเวรา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่มีเวรแก่กันและกันเถิด

อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน

อะนีฆา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์กาย ทุกข์ใจเถิด

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงเป็นผู้มีสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด    

อิทัง เม มาตาปิตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปิตะโร 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่มารดา บิดาของข้าพเจ้า ขอให้มารดา บิดาของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง เม คุรูปัชฌายาจริยานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ คุรูปัชฌายาจริยา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้า ขอให้ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง สัพพะเทวะตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเทวา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เทวดาทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เทวดาทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะเปตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เปตา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เปรตทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เปรตทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะเวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเวรี 

   ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะสัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงมีความสุขทั่วหน้ากันเทอญ

บทกรุณา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ จงพ้นจากทุกข์เถิด

บทมุทิตา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

มา ลัทธะสัมปัตติโต วิมุจจันตุ จงอย่าไปปราศจากสมบัติอันตนได้แล้วเถิด

บทอุเบกขา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น

กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน

กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม

กัมมะโยนิ เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด

กัมมะพันธุ เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

กัมมะปะฏิสะระณา เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ยัง กัมมัง กะริสสันติ กระทำกรรมอันใดไว้

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชั่ว

ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสันติ จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอแผ่แมตตาต่างๆให้กับข้าพเจ้าและ เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายตลอดจนถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์ผู้มีพระคุณและสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง องค์เทพเทวาทั้งหลาย ภูติทั้งหลายทั้งปวงท่านทั้งหลายได้ยินได้ฟังได้รับรู้เห็นแล้วในขณะนี้จากข้าพเจ้าขอให้ท่านทั้งหลายจงอนุโมทนาบุญเองเถิดข้าพเจ้าได้อุทิศส่วนบุญกุศลไปให้แล้วดัวยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกเวลาทุุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

จบพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น

กฏแห่งกรรม

กฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

กฎแห่งกรรม

          กฎแห่งกรรม คือ กฎที่แสดงให้เห็นถึงเหตุและผลของการกระทำใดๆ ของมนุษย์ กล่าวคือ ใครกระทำกรรมอันใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม บุคคลผู้กระทำนั้นจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นๆ เสมอ มิได้เกิดจากการดลบันดาลจากอำนาจของพระเจ้าองค์ใด และไม่มีใครมารับผลของกรรมแทนบุคคลอื่นได้

          พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ในพระสูตรหนึ่ง ชื่อว่า ปุพพังคสูตร ปรากฏอยู่ในพระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ว่า...

          "ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะส่องสว่างเหนือโลกหล้า ย่อมมีแสงเงินแสงทองจับขึ้นที่ขอบฟ้า เป็นนิมิตเบื้องต้นให้เห็นก่อน ฉันใด ก่อนที่กุศลธรรมทั้งหลายจะบังเกิดขึ้น ย่อมมีสัมมาทิฐิเป็นนิมิตเบื้องต้นให้เห็นก่อน ฉันนั้น"

          กฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำ เป็นกฎแห่งเหตุและผล เป็นกฎของธรรมชาติ คือ ธรรมฝ่ายใดเกิดขึ้นในใจก็ทำกรรมฝ่ายนั้น เกิดกุศลธรรมก็ประกอบกุศลกรรม เกิดอกุศลธรรมก็ประกอบอกุศลกรรม อย่างนี้เรียกว่า ธรรมชาติ กฎแห่งกรรมเป็นเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต คือ ประกอบเหตุอย่างนี้ต้องไปมีผลอย่างนั้น ประสบผลอย่างนี้เพราะประกอบเหตุมาอย่างนั้น กรรม คือ การกระทำทางกาย ทางวาจา และทางใจ จะดีหรือชั่ว เจตนาหรือไม่ จะน้อยหรือมาก ทุกเพศทุกวัย ล้วนมีผลทั้งสิ้นที่ไม่มีผลไม่มีเลย ผลบางอย่างปรากฏในปัจจุบันทันตาเห็น บางอย่างเห็นผลตอนตายไปแล้ว กฎแห่งกรรมนี้ไร้ความปรานี ไม่มีข้อยกเว้นให้กับใครๆ ไม่จำกัดเชื้อชาติ ภาษา ศาสนาใดก็ตามในโลก จะอยู่บนดิน บนน้ำ บนอากาศ ดวงจันทร์ ดวงดาว ก็หนีกฎแห่งกรรมไม่พ้น แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราในสมัยที่ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์นักสร้างบารมีก็ยังต้องเสวยวิบากกรรม เพราะกรรมติดตามตัวเราไปทุกที่ทุกสถานเหมือนเงาติดตามตัว เมื่อเรายังหนีตัวเราไม่พ้น เราก็หนีกฎแห่งกรรมไม่พ้นเหมือนกัน กฎหมายหรือกฎเกณฑ์อะไรบางอย่างในโลกที่มนุษย์สมมติกันขึ้นมา ยังหลีกเลี่ยงเปลี่ยนแปลงได้ ปีนี้ใช้อย่างนี้ปีหน้าเปลี่ยนไปอีกอย่าง แต่กฎแห่งกรรมไม่เคยเปลี่ยนแปลง เพราะฉะนั้น

" ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว ทำดีได้ชั่วไม่มี ทำชั่ว ได้ดีก็ไม่มี

กฎแห่งกรรม ผู้ทำกรรมดีย่อมได้ผลดี

กฎแห่งกรรม

          กฎแห่งกรรมเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องศึกษาเรียนรู้ ไม่รู้อันตราย ถ้ารู้แล้วเอาตัวรอดปลอดภัยได้ แม้ยังไม่หมดกิเลส แต่ก็จะมีชีวิตอยู่ในสังสารวัฏได้อย่างปลอดภัยไม่พลัดไปสู่อบายภูมิที่มีความทุกข์ทรมานมาก จะท่องเที่ยวสร้างบารมีอยู่เพียงสองภพภูมิ คือ มนุษยโลกกับเทวโลก ซึ่งการศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างถ่องแท้จะทำให้เราดำเนินชีวิตด้วยการสั่งสมบุญบารมีมากกว่า ส่วนที่จะผิดพลาดน้อย ผิดจะไม่ค่อยมี แต่จะมีอยู่เพียงแค่พลาดพลั้ง เผอเรอ ประมาทเลินเล่อ แม้เวลาตายก็จะตายเป็น พร้อมที่จะตายอย่างถูกหลักวิชชาหลักคำสอนในพระพุทธศาสนา ดังพุทธพจน์ที่ว่า

          " จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา

           เมื่อจิตเศร้าหมอง ทุคติเป็นอันหวังได้ เมื่อจิตไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นอันหวังได้ " *กฎแห่งกรรม ผู้ทำกรรมชั่ว หากช่วงเวลาก่อนตาย

จิตใจเศร้าหมอง ทุคติเป็นที่ไป

          กล่าวโดยสรุป คือ ตัดสินกันช่วงเวลาก่อนตายว่าจิตขณะนั้นผ่องใสหรือหมอง ถ้าจิตผ่องใสเพราะสิ้นระแวงก็ไปสบายไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ใจใสขึ้นอยู่กับบุญกุศลที่สั่งสมไว้ แต่ถ้าจิตหมองมัวก็ต้องไปอบาย ใจหมองขึ้นอยู่กับบาปอกุศลที่เคยกระทำไว้ ซึ่งจะต้องศึกษาต่อไปว่า อะไรเป็นบุญกุศล อะไรเป็นบาปอกุศล หากไม่ศึกษาก็จะไม่ทราบว่าควรยึดถือใครเป็นเกณฑ์เป็นต้นแบบในการประกอบบุญกุศล เกณฑ์ของบุญกุศลจะต้องเอาท่านผู้ที่หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมทั้งปวง เอาความรู้ความเห็นคำสั่งสอนคำแนะนำของท่านเป็นหลัก เพราะท่านที่หมดกิเลสแล้วทำอะไรไม่หวังผลตอบแทน ไม่มีเรื่องผลประโยชน์ มีแต่คุณประโยชน์ และคุณงามความดีล้วนๆ พอจับหลักได้ก็ทำตามนั้น คือ ทำแต่กุศลกรรม บุญก็เกิด เมื่อบุญเกิดก็ละอกุศลกรรมได้ บุญจะทำหน้าที่กลั่นจิตใจให้ผ่องใส ดังนั้นเราต้องการผลอย่างไรก็ทำเหตุอย่างนั้น เพราะชีวิตหลังความตายไม่มีการทำมาหาเลี้ยงชีพ ชีวิตในปรโลกของสัตวโลกเป็นอยู่ด้วยบุญและบาป ดีและชั่วเท่านั้น ไม่ใช่ตัดสินที่ความรวย หล่อ สวย เก่ง เฮง ไม่ใช่อย่างนั้น

          พระพุทธศาสนาใช้คำเรียก กฎแห่งกรรม ว่า " กรรมนิยาม" คือ ความแน่นอนของกรรม หมายความว่า กรรมที่เกิดจากการตัดสินใจทำลงไปแล้วย่อมให้ผล การเกิดผลของกรรมทั้งดีและชั่ว เรียกว่าวิบาก ซึ่งมีกฎเกณฑ์แน่นอนตายตัว ท่านจึงเรียกกฎเกณฑ์แห่งวิบากกรรมว่า " กฎแห่งกรรม" ดังที่พระพุทธองค์ตรัสว่า

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด

มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้" **

สัมมาทิฐิที่เป็นเบื้องต้นของกุศลธรรมนั้น มี 10 ประการ ได้แก่

          1.ทานที่ให้แล้วมีผล

          2.การสงเคราะห์กันมีผล

          3.การยกย่องบูชาบุคคลที่ควรบูชามีผล

          4.ผลแห่งกรรมดีและกรรมชั่วมีจริง

          5.โลกนี้มี (ที่มา)

          6.โลกหน้ามี (ที่ไป)

          7.คุณของมารดามี

          8.คุณของบิดามี

          9.สัตว์ที่เกิดแบบโอปปาติกะมี

          10.พระอรหันต์ผู้หมดกิเลสแล้วมี

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสสอนเรื่องสัมมาทิฐิ 10 ประการ

          สัมมาทิฐิทั้ง 10 ประการนี้ โดยเนื้อแท้คือเรื่องของกฎแห่งกรรม ซึ่งการที่พระพุทธองค์ตรัสสอนเรื่องสัมมาทิฐิ 10 ประการนี้ก่อนอย่างอื่น ก็เพราะว่าสัมมาทิฐิทั้ง 10 ประการนี้ เป็นเบื้องต้นของความดีทุกประการของคนเรา การประพฤติกรรมดีหรือชั่ว หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า การกระทำความดีและความชั่วของคนเรานั้น ทำได้ 3 ทาง คือ

          1. ทางกาย (กายกรรม)

          2. ทางวาจา (วจีกรรม)

          3. ทางใจ (มโนกรรม)

ไม่ว่าเราทำอะไรไว้ทั้งกรรมดีและชั่วก็ตาม เราจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นเสมอ จะให้ใครมารับผลกรรมแทนเราไม่ได

เมื่อทำความเข้าใจพื้นฐานตรงนี้แล้ว ความตระหนักในความรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเองก็จะเกิดขึ้นตามมา มีผลที่ทำให้ใจของเขาสว่างพอที่จะมองออกต่อไปว่า พระธรรมคำสอนต่างๆที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนานี้ แท้จริงทุกคำสอนล้วนเป็นการสอนให้เกิดความเข้าใจถูก ในเรื่องกฎแห่งกรรมดีและกฎกรรมชั่ว ถ้าเราแยกไม่ออกว่าเส้นทางไหน คือ เส้นทางแห่งความดีและความชั่ว เราก็จะมีโอกาสพลาดไปทำความชั่ว แล้วผลทุกข์แห่งความชั่วก็ย่อมตกมาถึงตัวเรา

          เมื่อความเข้าใจของใครก็ตาม ที่มีใจสว่างมาถึงระดับนี้ ความซาบซึ้งในเรื่อง กฎแห่งกรรมของเขาก็จะยิ่งทับทวีแก่กล้าขึ้นไป และจะส่งผลให้ตัดสินใจเลือกทำแต่กรรมดีได้อย่างถูกต้อง เช่น เริ่มตั้งแต่เลือกคิดในเรื่องดีๆ เลือกพูดในเรื่องดีๆ เลือกทำในสิ่งที่ดีๆ เลือกประกอบอาชีพที่ไม่ก่อบาปก่อเวร พากเพียรทำความดีเพิ่มยิ่งขึ้นไป มีสติระมัดระวังตนไม่ให้พลาดพลั้งกลับไปทำความชั่ว และมีสมาธิ(Meditation)ที่แน่วแน่มั่นคงในการทำความดี ไม่หวั่นไหวกับอุปสรรคใดๆ ที่มาขวางกั้นทั้งสิ้น ในที่สุด ความดีที่เขาทำผ่านกาย วาจา ใจ รอบแล้วรอบเล่านี้ ก็ได้กลายเป็นนิสัยดีๆประจำตัวเขาขึ้นมา แล้วก็ทำให้เขาสามารถทำความดีต่างๆให้สูงยิ่งขึ้นไป

          ในทางตรงกันข้าม ถ้าสัมมาทิฐิทั้ง ๑๐ประการนี้ไม่เกิดขึ้น แล้วอะไรจะเกิดขึ้นแทน คำตอบก็คือ ความเห็นผิดเป็นชอบจะเกิดขึ้นแทน เมื่อเห็นผิดเป็นชอบจึงทำความชั่ว เมื่อทำความชั่วบ่อยเข้า นิสัยเลวๆก็เกิด การสั่งสมอาสวะก็เกิด ผลทุกข์ที่เดือดร้อนแสนสาหัสที่ยาวนานก็เกิด และกลายเป็นความทุกข์ที่ไม่สิ้นสุด จนกว่าจะคิดได้ในวันใดวันหนึ่ง วันนั้นจึงจะเริ่มทำความเข้าใจกฎแห่งกรรม แต่ถ้าในยุคนนั้น ไม่มีพระพุทธศาสนามาบังเกิดขึ้น ก็จะต้องทุกข์ต่อไป วันใดเข้าใจในสัมมาทิฐิเบื้องต้น 10 ประการ วันนั้น คือ วันที่จะได้มีโอกาสพ้นทุกข์

          ดังนั้น สัมมาทิฐิเบื้องต้นทั้ง 10 ประการนี้ จึงเป็นเหมือนกับฐานรากของความดีทุกประการในโลกนี้ อุปมาเหมือนการสร้างตึกสูง 100 ชั้น ถ้าฐานรากของตึกไม่แข็งแรงมั่นคง ตึกก็ย่อมต้องพังถล่มลงมาเป็นซากอิฐซากปูน ฉันใด ความดีของคนเราก็เช่นกัน จะพัฒนาสูงขึ้นไปได้เรื่อยๆ ไม่ดีแตกเสียกลางทาง ก็ต่อเมื่อเขามีสัมมาทิฐิเบื้องต้น 10 ประการเป็นฐานรากที่แข็งแรงมั่นคง ฉันนั้น

          ด้วยเหตุที่การศึกษาเรื่องสัมมาทิฐิเบื้องต้น 10 ประการ เป็นเรื่องใหญ่ของมวลมนุษยชาติเช่นนี้ พระพุทธองค์จึงได้ตรัสว่าสัมมาทิฐิเบื้องต้น 10 ประการนี้ เป็นเบื้องต้นของกุศลกรรมทั้งหลายของมนุษย์ เพราะฉะนั้น เพื่อให้เราดำเนินชีวิตในโลกนี้ได้อย่างปลอดภัย เราจึงต้องศึกษาสัมมาทิฐิทั้ง 10 ประการนี้ให้เกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้

          เรื่องกฎแห่งกรรม พระองค์ได้ทรงสั่งสอนพุทธบริษัทเป็นหลักสำคัญในพระพุทธศาสนา เพราะหากใครกระทำผิดกฎแห่งกรรมแล้ว จะมีผลต่อการดำเนินชีวิต จะต้องได้รับความทุกข์สิ้นกาลนานทั้งในปัจจุบันและอนาคต หลักกรรมที่พระองค์นำมาสั่งสอนมีปรากฏอยู่หลายแห่งในพระไตรปิฎก แต่ที่จะนำมากล่าวนี้อยู่ใน เวขสาขชาดก*** ความว่า

          " ยานิ กโรติ ปุริโส ตานิ อตฺตนิ ปสฺสติ

          กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ

          ยาทิสํ วปเต พีชํ ตาทิสํ รุหเต ผลํ

          บุคคลทำกรรมใด ย่อมมองเห็นกรรมนั้นในตน

          ผู้ทำกรรมดีย่อมได้ผลดี ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้ผลชั่ว

          บุคคลหวานพืชเช่นใด ผลย่อมงอกขึ้นเช่นนั้น"

กฎแห่งกรรม กรรมที่เกิดจากการตัดสินใจทำลงไปแล้วย่อมให้ผล

ประโยชน์ของการศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม

          การที่เรารู้จักคุณประโยชน์ คุณค่า คุณงามความดีของสิ่งหนึ่งสิ่งใด จะทำให้เราเป็นผู้มีความประพฤติปฏิบัติไปในทางที่ถูกต้อง รู้ทั้งคุณและโทษแล้วเลือกทำแต่คุณความดีอย่างเดียว ในกรณีที่เราศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมย่อมก่อให้เกิดประโยชน์มหาศาล สามารถยกระดับจิตของเราจากปุถุชนสู่ความเป็นพระอริยบุคคลประเภทต่างๆ ซึ่งจะขอยกประโยชน์สำคัญๆ ที่ทำให้ชีวิตอยู่ดีมีสุขในปัจจุบันชาตินี้ ชาติหน้า และชาติต่อๆ ไป ดังนี้

          1. ทุกคนต้องกระตือรือร้นทำแต่กรรมดีตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เพราะการที่เกิดมามีโชคดีในชาตินี้ เนื่องจากกรรมดีในอดีตส่งผล แต่การให้ผลของกรรมดีนั้นมีวันหมดสิ้นไป จึงต้องสร้างกรรมดีเพิ่ม เพื่อมิให้ผลแห่งกรรมดี คือบุญที่สั่งสมอยู่ในใจมาตั้งแต่อดีตต้องขาดช่วง หรือหมดลง ส่วนผู้เกิดมาโชคร้าย ก็อย่าได้ท้อแท้สิ้นหวัง เพราะเมื่อรู้ว่าอะไรคือกรรมดี กรรมชั่วแล้ว ก็ควรขวนขวายทำแต่กรรมดีกระทำอย่างต่อเนื่อง เพราะการทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็คือการทำอนาคตให้ดี

          2. ไม่สร้างกรรมชั่วเพิ่มอีก เพราะตระหนักถึงผลร้ายที่จะติดตามมาส่งผลให้แก่ตนเอง เพื่อนร่วมโลก และสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

          3. ไม่อยู่นิ่งเฉยโดยไม่สร้างกรรมดีอะไรเลย คือ ไม่พึงคิดว่าเราเองก็ไม่ได้ทำความชั่วอะไรเลยฉะนั้นถ้าจะไม่ทำความดีก็ไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไร แต่ต้องทำความเข้าใจว่า ลมหายใจเข้าออกของเราทุกวินาทีต้องอาศัยบุญกรรมที่เคยสั่งสมมาในอดีต ถ้าไม่ทำความดีเพิ่ม ความดีเก่าก่อนที่เพียรสั่งสมมาก็จะหมดสิ้นไป และที่สำคัญสังขารร่างกายของเรานับวันจะเสื่อมถอยลงไปทุกวันๆ ฉะนั้นโอกาสที่จะทำกรรมดีก็เหลือน้อยเต็มที

          4. ใช้สรีระร่างกายให้เหมาะสมและคุ้มค่ามากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง หรือร่างกายพิการ เมื่อศึกษาเรื่องกรรมดี กรรมชั่วอย่างถ่องแท้ แล้วเลือกทำแต่กรรมดี ถึงแม้ร่างกายจะพิการแต่ก็ยังสามารถทำความดีได้อีกมาก ต่างกับคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงแต่เอาไปใช้ทำความชั่ว หรือต่างกับร่างกายของสัตว์ดิรัจฉานแม้จะสมบูรณ์แต่ก็ยากที่จะใช้สร้างกรรมดี ทั้งนี้ ทั้งนั้นแล้ว จะต้องควบคุมกาย วาจา และใจของเราให้สูงส่งไม่ตกต่ำไปตามอำนาจกิเลส

          5. มีศรัทธามั่นคงในเรื่องกฎแห่งกรรม ธรรมชาติของคนมีศรัทธาคลอนแคลนจึงสามารถทำได้ทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว จึงจำเป็นต้องศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมให้ถ่องแท้เข้าไปอยู่ในความคิดจิตใจเป็นนิสัยที่ดีติดตัวไป สามารถตอบตนเองได้ว่าสิ่งที่ทำลงไปแล้วจะมีผลกลับมาอย่างไร เมื่อทำกรรมดีจะส่งผลให้มีธรรมคู่โลกฝ่ายดี คือ ความสุขทั้งสุขภาพร่างกายสุขภาพใจ มีความสำเร็จสมปรารถนาทางเศรษฐกิจดี มีฐานะมั่งคั่งร่ำรวยด้วยอาชีพสุจริต มีเกียรติยศชื่อเสียงขจรขจายเป็นที่เคารพยกย่อง ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นกับเราทำให้มีความเป็นอยู่ที่เพรียบพร้อมสนับสนุนการทำความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป

          6. เราสามารถออกแบบลิขิตชีวิตของเราเองได้ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า สามารถเลือกได้ว่าเราอยากมีความเป็นอยู่ที่สุขสบายมั่งคั่ง หรือความเป็นอยู่ที่ยากแค้นแสนสาหัส เรามักได้ยินคำกล่าวที่ว่า ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่ในความเป็นจริงแล้วเราสามารถเลือกที่จะทำได้ ถ้าศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างเข้าใจถ่องแท้ และสามารถจับแง่คิดมุมประเด็นสำคัญของกฎแห่งกรรมได้ นั่นจะทำให้เราสามารถเลือกเกิดได้ด้วยกรรมของตน

          7. สามารถตั้งเป้าหมายชีวิตให้ถูกต้อง เมื่อได้ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมก็จะพบรากแท้แห่งปัญหาว่าเกิดจากการกระทำของมนุษย์ ซึ่งส่งผลกระทบไปถึงชีวิตความเป็นอยู่ ธุรกิจการงาน สังคม และสิ่งแวดล้อมเมื่อทราบแล้วก็จะพบเห็นทางออกพร้อมวิธีการแก้ไขปัญหา การแก้ไขปัญหาที่ตรงจุดคือต้องแก้ไขที่ความคิด ต้องตอกย้ำความคิดที่ถูกต้องให้เข้าไปอยู่ในใจให้ได้ว่า เราเกิดมาเพื่อสร้างความดี สร้างบุญสร้างบารมี ซึ่งสามารถตั้งเป้าหมายชีวิตการทำความดีของเราได้ 3 ระดับ คือ

          - เป้าหมายชีวิตระดับต้น อยู่เย็นเป็นสุข สุขกายสบายใจในภพชาติปัจจุบัน

          - เป้าหมายชีวิตระดับกลาง อยู่เย็นเป็นสุขในภพชาติหน้า คือสุคติโลกสวรรค์

          - เป้าหมายชีวิตระดับสูง ยกระดับกาย วาจา และใจของตนเองให้สูงส่งหลุดพ้นจากอำนาจกิเลสอาสวะทั้งปวง ไม่ต้องหวนกลับมาเวียนเกิดเวียนตายอีกต่อไป

จิตเดิมแท้ของมนุษย์ทุกคนนั้นประภัสสรคือสว่างใสงดงาม

          8. สามารถตักเตือนสั่งสอนตนเองและแนะนำผู้อื่นให้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ จิตเดิมแท้ของมนุษย์ทุกคนนั้นประภัสสรคือสว่างใสงดงาม ดังนั้นเมื่อได้รับรู้รับฟังสิ่งที่ดีจิตก็ผ่องใส เมื่อมีกำลังใจในการทำความดี ก็อยากจะทำตนเองให้ดีและอยากชักชวนแนะนำบอกกล่าวให้คนอื่นทำตาม นั่นคือการทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรแนะนำประโยชน์ เป็นมิตรแท้

          9. ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต เห็นโทษภัยแม้เพียงเล็กน้อย ซึ่งเป็นบทสรุปของพระพุทธศาสนาที่ว่าจะทำทาน รักษาศีล หมั่นเจริญสมาธิภาวนา ก็เพื่อให้เกิดปัญญา เพราะปัญญาเปรียบประดุจแสง-สว่างส่องชี้นำทางสัตวโลกให้ดำเนินชีวิตไปในทิศทางที่ถูกต้อง

          10. สร้างภูมิคุ้มกันป้องกันความบกพร่องทางความคิดแบบผิดๆ มนุษย์มักคิดจินตนาการ เรื่องราวไปต่างๆ นานา จริงบ้างไม่จริงบ้างสมมติเอาเองเสียบ้างก็มี ทำให้มีความเสี่ยงต่อการเข้าใจผิดต่อเรื่องราวความเป็นจริงของโลกและชีวิตที่เป็นกฎธรรมชาติ เช่น ร่างกายของเราต้องแตกสลายไปเป็นธรรมดา ไม่ยั่งยืนยาวนาน แต่บางท่านกลับคิดหายาอายุวัฒนะทำให้มีอายุยืนๆ ทำนองนี้เป็นต้น บ้างก็คิดว่า โลกนี้เที่ยงยั่งยืนไม่มีวันเสื่อมสลายหรือถูกทำลาย และจะเป็นอยู่เช่นนี้ตลอดไป โลกนี้โลกหน้าไม่มี เกิดกันชาติเดียว ทุกสิ่งที่ทำไปก็ไม่มีผลอะไร เพราะชีวิตหลังความตายไม่มี ไม่ต้องเกิดต่อไปแล้ว เหล่านี้เป็นเรื่องอันตรายทำให้เกิดความยึดติดอยู่ในภพไม่คิดออกนอกกรอบคือหลุดพ้นจากวัฏสงสาร

คนไม่มีศาสนาไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ควรดำเนินชีวิตอย่างไร

          ปัจจุบันวิทยาศาสตร์เจริญก้าวหน้าอย่างมาก ทำให้เกิดเทคโนโลยีที่ทันสมัยอย่างไม่หยุดยั้ง เป็นผลให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในสังคมอย่างต่อเนื่อง จากเดิมเป็นสังคมเกษตรกรรม เปลี่ยนมาเป็นยุคอุตสาหกรรม และปัจจุบันกำลังอยู่ในยุคข้อมูลข่าวสาร หรือที่เรียกว่า โลกไร้พรหมแดน ที่ผู้คนสามารถติดต่อสื่อสารถึงกันได้อย่างรวดเร็ว และกว้างขวาง

          เนื่องจากความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ และการเปลี่ยนแปลงของสังคมที่เกิดขึ้น จึงทำให้มีผลต่อความคิด ความเชื่อของบุคคลในสังคมไปด้วย ในยุคแรกๆ คนส่วนใหญ่เชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็น ที่ยังพิสูจน์ไม่ได้ อย่างเช่นเทพเจ้า จึงก่อให้เกิดเป็นศาสนาหรือลัทธิเทวนิยมจำนวนมาก และได้สืบทอดความเชื่อเหล่านั้นเรื่อยมาจนกระทั่งถึงยุคปัจจุบัน แต่เมื่อการพิสูจน์การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ก้าวหน้ามากขึ้น ทำให้คนบางส่วนเริ่มมีความเชื่อในเรื่องเหตุผลที่สามารถพิสูจน์ได้มากขึ้น อย่างเช่นในยุคที่ความเชื่อเรื่องเทวนิยมรุ่งเรืองมากๆ มีการเผยแผ่ความเชื่ออย่างกว้างขวางไปทุกมุมโลก ซึ่งในยุคนั้นเริ่มมีนักวิทยาศาสตร์เกิดขึ้น และนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งชื่อกาลิเลโอ ได้ค้นพบทฤษฎีต่างๆ มากมาย ที่ส่งผลกระทบในด้านลบต่อความเชื่อทางศาสนา ในขณะเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์นั้นได้รับการยอมรับนับถือจากผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสามารถนำเรื่องที่คนสงสัยมาพิสูจน์ให้เห็นจริงได้ แต่ในที่สุดก็ถูกคุกคามจากศาสนาความเชื่อนั้น จนเกิดความลำบากในการดำรงชีวิต

          ปัจจุบันความเชื่อเหล่านั้นยังคงดำเนินอยู่ แต่มีการปรับเปลี่ยนไปบ้างให้เหมาะสมกับสภาพการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน แต่ถึงอย่างไรก็ตาม การศึกษาได้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความคิดของมนุษย์ ปัจจุบันได้มีการทำวิจัยเรื่องการนับถือศาสนาของคนในยุคปัจจุบันในหลายประเทศ พบว่ามีแนวโน้มคนที่จะไม่นับถือศาสนาใดๆ เพิ่มจำนวนมากขึ้น เพราะบางคนมองว่าเป็นเรื่องงมงาย พิสูจน์ไม่ได้ บางคนไม่เห็นประโยชน์จากการมีศาสนา อยากใช้ชีวิตแบบสบายๆ ไม่ต้องมีข้อผูกมัด หรือถูกสร้างกรอบทางความคิดให้กับตน

นมัสการ

                 บทนมัสการ

            กราบพระ3 ครั้ง

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

คำนมัสการบูชาพระรัตนตรัย

อิมินา สักกาเรนะ ตัง พุทธัง อะภิปูชะยามิอิมินา สักกาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิอิมินา สักกาเรนะ ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ

โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ,

( พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง )

สวากขาโต เยนะ ภะคะวะตา ธัมโม,

( พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด ตรัสไว้ดีแล้ว )

สุปะฏิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,

( พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ใด ปฏิบัติดีแล้ว )

ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง

อิเมหิ สักกาเรหิ ยะถาระหัง อาโรปิเตหิ อะภิปูชะยามะ,

( ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอบูชาอย่างยิ่งซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น พร้อมทั้งพระธรรมและพระสงฆ์

ด้วยเครื่องสักการะทั้งหลายเหล่านี้ อันยกขึ้นไว้ตามสมควรแล้วอย่างไร )

สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะรินิพพุโตปิ,

( ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้าแม้ปรินิพพานนานแล้ว ทรงสร้างคุณอันสำเร็จประโยชน์ไว้แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย )

ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา,

( ทรงมีพระหฤทัยอนุเคราะห์แก่พวกข้าพเจ้า อันเป็นชนรุ่นหลัง )

อิเม สักกาเร ทุคคะตะปัณณาการะภูเต ปะฏิคคัณหาตุ,

( ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงรับเครื่องสักการะ อันเป็นบรรณาธิการของคนยากทั้งหลายเหล่านี้ )

อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ

( เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ตลอดกาลนานเทอญ 

ข้าพเจ้าขอบูชาพระรัตนตรัยด้วยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ เพื่อเป็นเครื่องสักการะบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เทอญสาธุ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

คำนมัสการสรรเสริญพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

คำนมัสการขอขมากรรมพระรัตนตรัย

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง 

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต 

หากข้าพเจ้า จงใจหรือประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกินบิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระอรหันต์ทุกพระองค์ พระอริยสงฆ์เจ้า ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงผู้มีพระคุณ และท่านเจ้ากรรมนายเวร จะด้วยกาย วาจา ใจ 

ขอได้โปรดอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วย หากข้าพเจ้ามีเจ้าของในตัวติดตามมา ข้าพเจ้าขออนุญาตมีคู่ มีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไป ขอถอนคำอธิษฐาน คำสาบานที่จะติดตามคู่ในอดีตขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระ ข้าพเจ้าจะประพฤติตนในทางที่ถูก ที่ชอบ ที่ควร ขอบุญบารมีในอดีตกาลที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จงส่งผลให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ตลอดจนบริวารที่เกี่ยวข้อง จงเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ลาภ ยศ สรรเสริญ สติปัญญา ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ อุปสรรคใด ๆ โรคภัยใด ๆ ขอให้มลายสิ้นไป ขอให้ข้าพเจ้ามีความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้จนตราบเข้าสู่นิพพานเทอญ 

ข้าพเจ้าขอถอนคำสัญญา คำสาบาน คำอธิษฐาน ที่ผูกมัดตัวเองและผู้อื่น ขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระจากสัญญาทั้งปวง (หากข้าพเจ้าหมดอายุแล้ว ข้าพเจ้าขออยู่ต่อเพื่อสร้างบารมี) หากมีผู้ใดเคยสร้างเวรสร้างกรรมกับข้าพเจ้า ไม่ว่าจะชาติใดภพใดก็ตาม ข้าพเจ้ายินดีอโหสิกรรมให้ ขอถอนความอาฆาต ความพยาบาท และคำสาปแช่งในทุกชาติ ทุกภพ ขอให้ข้าพเจ้าพ้นจากคำสาปแช่งของปวงชนของเจ้ากรรม ขอให้พ้นจากนรกภูมิ และพบแสงสว่างทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเทอญสาธุ

คำนมัการขออโหสิกรรม

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง

อะสัญจิจจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม" 

กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็น กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใดทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรม นายเวรทั้งหลาย จงโปรดยกโทษ ให้เป็นอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าอย่าได้ จองเวรจองกรรม ต่อกันอีกเลย แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ให้ทั้งสิ้น …. ยกถวายพระพุทธเจ้า เป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้น กลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป 

ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า พร้อมทั้งครอบครัว ตลอดจน…วงศาคณาญาติ ผู้มีอุปการคุณ ของข้าพเจ้าพ้นจากความทุกข์ยาก ลำบาก เข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอให้มีความสุขสวัสดี มีชัย เสนียดจัญไร และ อุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใด ที่เป็นไปโดยชอบ ประกอบด้วยธรรม ขอให้สิ่งนั้น จงสำเร็จพลัน เทอญ "นิพพานัง ปัจจะโย โหตุ" ข้าพเจ้า ณ บัดนี้เกิดจิตสำนึกผิดถึงผลกรรมที่ส่งผล แม้ในภพนี้ข้าพเจ้าจะจำไม่ได้ก็ดี ข้าพเจ้าก็ขอขมาต่อโทษของภพใหม่ที่ปิดบังต่อความทุจริตที่มีต่อพวกท่านทั้งหลาย บัดนี้ข้าพเจ้ารู้สึกผิดชอบชั่วดี จึงขอขมาลาโทษต่อพวกท่านทั้งหลาย อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย 

อย่าได้ผูกเวรแก่กันและกันเลย

ขอให้บุญใดๆ ที่เกิดมาจากกาย วาจา ใจ สุจริตทั้งหมดทั้งสิ้นของข้าพเจ้า จงเกิดเป็นบุญที่กาย ที่จิตของท่าน ขอความเป็นผู้หมดสิ้นไปในเวรในกรรม จงมีแก่ท่านและข้าพเจ้า ณ กาลบัดนี้เทอญ..สาธุ

คำนมัสการ อาราธนาศิล

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ทุติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ตะติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

คำนมัสการสรรเสริญพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นมัสการไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

คำนมัสการ สมาทานศีล 5

ปาณาติปาตา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อทินนาทานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

กาเมสุมิจฉาจารา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

มุสาวาทา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะจิตอธิษฐานต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทั้งหลาย องค์เทพเทวาทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไปข้าพเจ้าจะขอรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ดังเดิม 

บัดนี้ข้าพเจ้า... ตั้งใจรักษาศีลแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้า... คือผู้มีศีล,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล ละอาย ต่อการทำความชั่ว กลัว ต่อผลของบาปกรรม,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล มีหิริโอตตัปปะ, มีกายเป็นมนุษย์ มีใจเป็นเทวดา,

เป็นมนุสสเทโว เข้าถึงความเป็นสหาย กับเหล่าเทวดาทั้งหลาย,

ขอ เทพ พรหม เทวดาทั้งหลาย ผู้เป็นสหายของข้าพเจ้า ร่วมโมทนาบุญ

และ เมตตา ปกป้อง คุ้มครองรักษา ข้าพเจ้า ด้วยเทอญ.........

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอตั้งจิตอธิษฐานสัจจะว่าข้าพเจัาขอรักษาศิลห้าให้บริบูรณ์ดีครบทุกประการโดยอย่างเคร่งครัดด้วยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนาว่ารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกอริยาบททุกเวลาทุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ (กล่าว 3 จบ)

   นั่งทำสมาธิ10นาทีขื้นไป

   ออกจากสมาธิแล้วให้สวดบทนี้👇

            นมัสการแผ่เมตตาให้ตนเอง

           อะหัง สุขิโต โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข)

           อะหัง นิททุกโข โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์)

           อะหัง อะเวโร โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร)

           อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ (ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง

           สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ (ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พ้นจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด)

นมัสการแผ่เมตตาไปสู่ผู้อื่น

             สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ 

             ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ

บทแผ่เมตตาทั่วไป

             สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

             อะเวราโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

             อัพยาปัชฌาโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

             อะนีฆาโหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

             สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

   สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

อะเวรา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่มีเวรแก่กันและกันเถิด

อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน

อะนีฆา โหนตุ จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์กาย ทุกข์ใจเถิด

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงเป็นผู้มีสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด    

อิทัง เม มาตาปิตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปิตะโร 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่มารดา บิดาของข้าพเจ้า ขอให้มารดา บิดาของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง เม คุรูปัชฌายาจริยานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ คุรูปัชฌายาจริยา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้า ขอให้ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้ามีความสุข

            อิทัง สัพพะเทวะตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเทวา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เทวดาทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เทวดาทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะเปตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เปตา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เปรตทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เปรตทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะเวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเวรี 

   ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

            อิทัง สัพพะสัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา 

            ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงมีความสุขทั่วหน้ากันเทอญ

บทกรุณา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ จงพ้นจากทุกข์เถิด

บทมุทิตา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

มา ลัทธะสัมปัตติโต วิมุจจันตุ จงอย่าไปปราศจากสมบัติอันตนได้แล้วเถิด

บทอุเบกขา

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น

กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน

กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม

กัมมะโยนิ เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด

กัมมะพันธุ เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

กัมมะปะฏิสะระณา เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ยัง กัมมัง กะริสสันติ กระทำกรรมอันใดไว้

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชั่ว

ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสันติ จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอแผ่แมตตาต่างๆให้กับข้าพเจ้าและ เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายตลอดจนถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์ผู้มีพระคุณและสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง องค์เทพเทวาทั้งหลาย ภูติทั้งหลายทั้งปวงท่านทั้งหลายได้ยินได้ฟังได้รับรู้เห็นแล้วในขณะนี้จากข้าพเจ้าขอให้ท่านทั้งหลายจงอนุโมทนาบุญเองเถิดข้าพเจ้าได้อุทิศส่วนบุญกุศลไปให้แล้วดัวยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกเวลาทุุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

ข้าพเจ้าขอด้วยการเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ ด้วยอานุภาพเจริญภาวนามนต์นี้เป็นมนต์อันที่ศักสิทธิ์ไม่มีมนต์อื่นใดเทียบได้ข้าพเจ้าผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์นี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ขอนมัสการสักการะบูชาด้วยการปฏิบัติบูชาอันสถานเดียวขอบูชา พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ พลังแห่งความดีทั้งหลายพร้อมน้อมเข้าสู่จิตกายวาจาของข้าพเจ้า 

ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เหนือขันห้า เหนือกิเลสตัณหาราคะอุปาทานทั้งปวง เหนือโลก เหนือกฏแห่งกรรม เหนือโลกธรรมแปด เหนืออายตนะสิบสอง เหนือธรรมทั้งปวง เป็นผู้ขอโทษและให้อภัยต่อผู้อื่นและตนเองตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน

ผู้ตั้งสัจจะอธิษฐานด้วยจิตกายวาจาว่าเป็นผู้ละเว้นขาดจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งหลายทั้งปวงต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ แล้วนะบัดนี้

ข้าพเจ้าเป็นผู้มีศีลอันบริสุทธิ์บริบูรณ์ดีแล้วครบทุกประการ

ผู้เจริญเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขา ต่อผู้อื่นและตนเองดีแล้ว

 ผู้ได้ชำระล้างพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เอาออกจากจิตกายวาจาอันบริบูรณ์และสะอาดดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจัาครบทุกประการ

ผู้มีจิตกายวาจาอันบริสุทธิ์ผุดผ่องอ่อนน้อมถ่อมตนดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตจำนงต่อโลกศุทธิไวฑูรย์ อันมีพระไภษัชยคุรุไวทูรยประภาตถาคตเจ้าอันทรงเป็นพระพุทธเจ้านั้นแล้ว

เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้รู้สึกดีหนอ ผู้ปลื้มปิติภูมิใจตนเองหนอ ผู้รู้อันธรรมดาหนอ ผู้รู้สึกสุขกายสบายใจดีหนอ ผู้ปล่อยวางแล้วหนอ ผู้เจริญมรรคแปดดีแล้วหนอ

ผู้เชื่อและปฏิบัติพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้าอันสถานเดียว

ข้าพเจ้าเป็นผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์อันศักสิทธิ์นี้ดัวยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไปพุทธัง สะระณัง คัจฉามิด้วยตลอดทุกเวลาทุกกิริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ เทอญสาธุ

อิทังเมธะนัง ทรัพย์ของข้าพเจ้านี้ ได้มาโดยบริสุทธิ์อันชอบธรรม และการนมัสการเจริญภานาของข้าพเจ้ากระทำโดยเจตนาบริอันบริสุทธิ์ใจ ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธ บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์

ข้าพเจ้ามีจิตระลึกนึกถึงต่อพระนิพพานในโลกพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์ขอให้ถึงเมืองแก้ว ขอให้คลาดแคล้วบ่วงมารและปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง

ขอให้พบพระนิพพาน ในโลกพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์อันมีพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตเจ้า อันทรงเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลของข้าพเจ้าโน้นเถิด ด้วยตลอดเวลาด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญ สาธุ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

      จบพิธีนมัสการใหญ่        

นมัสการใหญ่ควรทำอย่างน้อยเดือนละ1ครั้งขื้นไปยิ่งนมัสการเยอะเท่าไรยิ่งดียิ่งสอาดทั้งกายใจวาจาครับ

_______________________________

บทพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น

ก่อนอื่นกราบพระรัตนตรัย3ครั้ง

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

คำนมัสการ อาราธนาศิล

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ทุติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ตะติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

คำนมัสการสรรเสริญพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นมัสการไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

คำนมัสการ สมาทานศีล 5

ปาณาติปาตา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อทินนาทานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

กาเมสุมิจฉาจารา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

มุสาวาทา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะจิตอธิษฐานต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ทั้งหลาย องค์เทพเทวาทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไปข้าพเจ้าจะขอรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ดังเดิม 

บัดนี้ข้าพเจ้า... ตั้งใจรักษาศีลแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้า... คือผู้มีศีล,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล ละอาย ต่อการทำความชั่ว กลัว ต่อผลของบาปกรรม,

ข้าพเจ้าผู้มีศีล มีหิริโอตตัปปะ, มีกายเป็นมนุษย์ มีใจเป็นเทวดา,

เป็นมนุสสเทโว เข้าถึงความเป็นสหาย กับเหล่าเทวดาทั้งหลาย,

ขอ เทพ พรหม เทวดาทั้งหลาย ผู้เป็นสหายของข้าพเจ้า ร่วมโมทนาบุญ

และ เมตตา ปกป้อง คุ้มครองรักษา ข้าพเจ้า ด้วยเทอญ.........

ข้าพเจ้าเจริญภาวนาขอตั้งจิตอธิษฐานสัจจะว่าข้าพเจัาขอรักษาศิลห้าให้บริบูรณ์ดีครบทุกประการโดยอย่างเคร่งครัดด้วยตลอดเวลา ด้วยการเจริญภาวนาว่ารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตลอดทุกอริยาบททุกเวลาทุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ (กล่าว 3 จบ)

คำนมัสการขอขมากรรมพระรัตนตรัย

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง 

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต 

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง

อะสัญจิจจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม

หากข้าพเจ้า จงใจหรือประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกินบิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระอรหันต์ทุกพระองค์ พระอริยสงฆ์เจ้า ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงผู้มีพระคุณ และท่านเจ้ากรรมนายเวร จะด้วยกาย วาจา ใจ 

ขอได้โปรดอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วย หากข้าพเจ้ามีเจ้าของในตัวติดตามมา ข้าพเจ้าขออนุญาตมีคู่ มีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไป ขอถอนคำอธิษฐาน คำสาบานที่จะติดตามคู่ในอดีตขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระ ข้าพเจ้าจะประพฤติตนในทางที่ถูก ที่ชอบ ที่ควร ขอบุญบารมีในอดีตกาลที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จงส่งผลให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ตลอดจนบริวารที่เกี่ยวข้อง จงเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ลาภ ยศ สรรเสริญ สติปัญญา ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ อุปสรรคใด ๆ โรคภัยใด ๆ ขอให้มลายสิ้นไป ขอให้ข้าพเจ้ามีความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้จนตราบเข้าสู่นิพพานเทอญ 

ข้าพเจ้าขอถอนคำสัญญา คำสาบาน คำอธิษฐาน ที่ผูกมัดตัวเองและผู้อื่น ขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระจากสัญญาทั้งปวง (หากข้าพเจ้าหมดอายุแล้ว ข้าพเจ้าขออยู่ต่อเพื่อสร้างบารมี) หากมีผู้ใดเคยสร้างเวรสร้างกรรมกับข้าพเจ้า ไม่ว่าจะชาติใดภพใดก็ตาม ข้าพเจ้ายินดีอโหสิกรรมให้ ขอถอนความอาฆาต ความพยาบาท และคำสาปแช่งในทุกชาติ ทุกภพ ขอให้ข้าพเจ้าพ้นจากคำสาปแช่งของปวงชนของเจ้ากรรม ขอให้พ้นจากนรกภูมิ และพบแสงสว่างทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเทอญสาธุ

กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็น กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใดทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรม นายเวรทั้งหลาย จงโปรดยกโทษ ให้เป็นอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าอย่าได้ จองเวรจองกรรม ต่อกันอีกเลย แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ให้ทั้งสิ้น …. ยกถวายพระพุทธเจ้า เป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้น กลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป 

ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า พร้อมทั้งครอบครัว ตลอดจน…วงศาคณาญาติ ผู้มีอุปการคุณ ของข้าพเจ้าพ้นจากความทุกข์ยาก ลำบาก เข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอให้มีความสุขสวัสดี มีชัย เสนียดจัญไร และ อุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใด ที่เป็นไปโดยชอบ ประกอบด้วยธรรม ขอให้สิ่งนั้น จงสำเร็จพลัน เทอญ "นิพพานัง ปัจจะโย โหตุ" ข้าพเจ้า ณ บัดนี้เกิดจิตสำนึกผิดถึงผลกรรมที่ส่งผล แม้ในภพนี้ข้าพเจ้าจะจำไม่ได้ก็ดี ข้าพเจ้าก็ขอขมาต่อโทษของภพใหม่ที่ปิดบังต่อความทุจริตที่มีต่อพวกท่านทั้งหลาย บัดนี้ข้าพเจ้ารู้สึกผิดชอบชั่วดี จึงขอขมาลาโทษต่อพวกท่านทั้งหลาย อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย 

อย่าได้ผูกเวรแก่กันและกันเลย

ขอให้บุญใดๆ ที่เกิดมาจากกาย วาจา ใจ สุจริตทั้งหมดทั้งสิ้นของข้าพเจ้า จงเกิดเป็นบุญที่กาย ที่จิตของท่าน ขอความเป็นผู้หมดสิ้นไปในเวรในกรรม จงมีแก่ท่านและข้าพเจ้า ณ กาลบัดนี้เทอญ..สาธุ

ด้วยตลอดเวลาด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมภ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

คำนมัสการสรรเสริญตนเอง

ข้าพเจ้าขอด้วยการเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ ด้วยอานุภาพเจริญภาวนามนต์นี้เป็นมนต์อันที่ศักสิทธิ์ไม่มีมนต์อื่นใดเทียบได้ข้าพเจ้าผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์นี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ขอนมัสการสักการะบูชาด้วยการปฏิบัติบูชาอันสถานเดียวขอบูชา พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ พลังแห่งความดีทั้งหลายพร้อมน้อมเข้าสู่จิตกายวาจาของข้าพเจ้า 

ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เหนือขันห้า เหนือกิเลสตัณหาราคะอุปาทานทั้งปวง เหนือโลก เหนือกฏแห่งกรรม เหนือโลกธรรมแปด เหนืออายตนะสิบสอง เหนือธรรมทั้งปวง ผู้ขอโทษให้อภัยต่อผู้อื่นและตนเองตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทุกท่าน

ผู้ตั้งสัจจะอธิษฐานด้วยจิตกายวาจาว่าเป็นผู้ละเว้นขาดจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งหลายทั้งปวงต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระมหาโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์ แล้วนะบัดนี้

ข้าพเจ้าเป็นผู้มีศีลอันบริสุทธิ์บริบูรณ์ดีแล้วครบทุกประการ

ผู้เจริญเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขา ต่อผู้อื่นและตนเองดีแล้ว

 ผู้ได้ชำระล้างพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง เอาออกจากจิตกายวาจาอันบริบูรณ์และสะอาดดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตกายวาจาอันบริสุทธิ์ผุดผ่องอ่อนน้อมถ่อมตนดีแล้วด้วยการปฏิบัติบูชาของข้าพเจ้าครบทุกประการ

ผู้มีจิตจำนงต่อโลกศุทธิไวฑูรย์ อันมีพระไภษัชยคุรุไวทูรยประภาตถาคตเจ้าอันทรงเป็นพระพุทธเจ้านั้นแล้ว

เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้รู้สึกดีหนอ ผู้ปลื้มปิติภูมิใจตนเองหนอ ผู้รู้อันธรรมดาหนอ ผู้รู้สึกสุขกายสบายใจดีหนอ ผู้ปล่อยวางแล้วหนอ ผู้เจริญมรรคแปดดีแล้วหนอ

ผู้เชื่อและปฏิบัติพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้าอันสถานเดียว

ข้าพเจ้าเป็นผู้บำเพ็ญเจริญภาวนามนต์อันศักสิทธิ์นี้ดัวยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไปพุทธัง สะระณัง คัจฉามิด้วยตลอดทุกเวลาทุกกิริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อ เทอญสาธุ

อิทังเมธะนัง ทรัพย์ของข้าพเจ้านี้ ได้มาโดยบริสุทธิ์อันชอบธรรม และการนมัสการเจริญภานาของข้าพเจ้ากระทำโดยเจตนาบริอันบริสุทธิ์ใจ ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธ บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์ พระโพธิสัตว์ องค์เทพเทวาอารักษ์

ข้าพเจ้ามีจิตระลึกนึกถึงต่อพระนิพพานในโลกธาตุพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์ขอให้ถึงเมืองแก้ว ขอให้คลาดแคล้วบ่วงมารและปราศจากพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง

ขอให้พบพระนิพพาน ในโลกพุทธเกษตรศุทธิไวฑูรย์อันมีพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตเจ้า อันทรงเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลของข้าพเจ้า ด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกกิริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญ สาธุ

บทนมัสการชำระล้างขันห้า

ด้วยบทสวด ปฏิจจสมุปบาท

(นำ) หันทะ มะยัง ปะฏิจจะสะมุปปาทะธัมมะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

(รับ) อิธะ ภิกขะเว อะริยะสาวะโก
ปะฏิจจะสะมุปปาทัญเญวะ สาธุกัง โยนิโส มะนะสิกะโรติ
- ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ย่อมกระทำไว้ในใจ
โดยแยบคายเป็นอย่างดี ซึ่งปฏิจจสมุปบาทนั่นเทียว ดังนี้ว่า

อิมัส๎มิง สะติ อิทัง โหติ
- เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี

อิมัสสุปปาทา อิทัง อุปปัชชะติ
- เพราะความเกิดขึ้นแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น

อิมัส๎มิง อะสะติ อิทัง นะ โหติ
- เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ย่อมไม่มี

อิมัสสะ นิโรธา อิทัง นิรุชฌะติ
- เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป

ยะทิทัง
- ได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ

อะวิชชาปัจจะยา สังขารา
- เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย

สังขาระปัจจะยา วิญญาณัง
- เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ

วิญญาณะปัจจะยา นามะรูปัง
- เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป

นามะรูปะปัจจะยา สะฬายะตะนัง
- เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ

สะฬายะตะนะปัจจะยา ผัสโส
- เพราะมีสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ

ผัสสะปัจจะยา เวทะนา
- เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา

เวทะนาปัจจะยา ตัณหา
- เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา

ตัณหาปัจจะยา อุปาทานัง
- เพราะมีตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน

อุปาทานะปัจจะยา ภะโว
- เพราะมีอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ

ภะวะปัจจะยา ชาติ
- เพราะมีภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ

ชาติปัจจะยา ชะรามะระณัง
โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา สัมภะวันติ
- เพราะมีชาติเป็นปัจจัย ชรา มรณะ โสกะปริเทวะทุกขโทมนัส
อุปายาสะทั้งหลาย จึงเกิดขึ้นครบถ้วน

เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะสะมุทะโย โหติ
- ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้

อะวิชชายะเต๎ววะ อะเสสะวิราคะนิโรธา สังขาระนิโรโธ
- เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือ
แห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว จึงมีความดับแห่งสังขาร

สังขาระนิโรธา วิญญาณะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งสังขาร จึงมีความดับแห่งวิญญาณ

วิญญาณะนิโรธา นามะรูปะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งวิญญาณ จึงมีความดับแห่งนามรูป

นามะรูปะนิโรธา สะฬายะตะนะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งนามรูป จึงมีความดับแห่งสฬายตนะ

สะฬายะตะนะนิโรธา ผัสสะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งสฬายตนะ จึงมีความดับแห่งผัสสะ

ผัสสะนิโรธา เวทะนานิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งผัสสะ จึงมีความดับแห่งเวทนา
เวทะนานิโรธา ตัณหานิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งเวทนา จึงมีความดับแห่งตัณหา

ตัณหานิโรธา อุปาทานะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งตัณหา จึงมีความดับแห่งอุปาทาน

อุปาทานะนิโรธา ภะวะนิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ

ภะวะนิโรธา ชาตินิโรโธ
- เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ

ชาตินิโรธา ชะรามะระณัง
โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา นิรุชฌันติ
- เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรา มรณะ
โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสะทั้งหลาย จึงดับสิ้น

เอวะเม ตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ นิโรโธ โหตีติ
- ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้ ดังนี้   

ข้าพเจ้าขอเจริญภาวนาพุทธมนต์บทนี้ด้วยตลอดเวลาด้วยการเจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป  พุทธัง สะระณัง  คัจฉามิ ตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ  

ข้าพเจ้าขอสวัสดีท่านทัังหลายขอให้ท่านทังหลายทุกท่านจึงมีความสุขกายสบายใจ ความเจ็บไข้ได้ป่วยความยากจนจงลดน้อยถอยลงเถิด อุปสรรคอันตรายทั้งปวงอัปมงคลทั้งปวงความทุกข์ทั้งปวงสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงพลังบาปอกุศลกรรมทั้งปวง จงมลายดับสูญสิ้นสลายไปเถิด อายุวรรณะสุขะพละ ความอยู่ดีมีสุข

ความปลื้มปิติยินดี ความภาคภูมิใจตนเอง

ความบันเทิงเริงใจ ผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน บุญกุศลกรรมทั้งปวงทั้งหมดนี้จงมีแต่ท่านเถิด ขอให้ท่านจงรับอนุโมทนาสาธุเองเถิด

ข้าพเจ้าอวยพรชัยและอนุโมทนาให้ท่านแล้ว ด้วยการข้าพเจ้าเป็นผู้เจริญภาวนารู้ลมหายใจเข้าออกทุกครั้งไป  พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตลอดทุกเวลาทุกอริยาบททุกสภาวะอารมณ์ของข้าพเจ้าทุกเมื่อเทอญสาธุ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

คำนมัสการพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ)

จบพิธีนมัสการในเวลาระหว่างวัน ตั้งแต่เวลาตีสี่ขื้นไปจนถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับควรทำนมัสการอย่างน้อยวันละ1ครั้งขื้น